Wim Meutstege (28 juli 1952) kwam onder meer uit voor Sparta en Ajax en de verdediger speelde op het EK van 1976 zijn enige interland. Binnen en buiten het veld was hij veelbesproken en welbespraakt.
De kruidenierszoon uit Lochem begon met voetballen in de jeugd van achtereenvolgens SP Lochem en Go Ahead Eagles. Dit terwijl hij was begonnen met turnen omdat zijn ouders dat goed vonden voor zijn ontwikkeling. Daarnaast voetbalde hij zoals vele leeftijdsgenoten in die tijd vooral veel op straat. Het voetbal was dan ook sterker dan het turnen, en gelukkig maar…
Bij Go Ahead Eagles kreeg hij voor 200 gulden in de maand de rol van spits toebedeeld. Dit omdat trainer Barry Hughes hem beoordeelde als lenig, door het turnen, kopsterk en snel en omdat Wim twee-benig was. Hij speelde in die periode met een aardige lichting met spelers als Bert van Marwijk en André van der Ley.
Uiteindelijk viel hij meer op als talentvolle verdediger en ging voor Excelsior spelen omdat hij in Rotterdam zijn voetballoopbaan kon combineren met een opleiding aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Omdat Meutstege technisch gezien voorin tekort kwam, verhuisde hij al snel naar de achterste linie. Bij Excelsior speelde hij meteen zijn eerste wedstrijd tegen het ‘grote’ Ajax (1-0 verlies omdat Johan Cruyff griep had). Excelsior was, toen ook al, een bescheiden Eredivisieclub. Allemaal semi-profs en in het dagelijkse leven, ambtenaar, ondernemer of student.
Wim Meutstege zou de overstap maken naar Sparta Rotterdam in 1973. Dit misschien ook wel omdat hij in zijn tweede seizoen bij Excelsior de winnende treffer had gemaakt in de Rotterdamse derby tegen Sparta. Ook de degradatie van Excelsior was er debet aan dat Wim ging voetballen ‘op Het Kasteel’. Hier kreeg hij al snel de bijnaam ‘De Meut’ wat zo iets betekent als ‘oud wijf’. Meutstege was namelijk niet op zijn mond gevallen en werd als 23-jarige de jongste aanvoerder in de Eredivisie.
Het debuut was voor Wim in een oefenwedstrijd tegen Barcelona, dat toen net Johan Cruyff had ingelijfd. Ze wisten zelfs te winnen van de Catalaanse grootmacht al had Meutstege het zwaar tegen Johan Cruyff. Bij Sparta was Meutstege een beetje, netjes geformuleerd, de figuurlijke speelbal van het elftal. Want noem een positie behalve keeper en hij werd er wel opgesteld.
Uiteindelijk groeide Wim uit tot een hardwerkende, stabiele linksback die zich in de kijker wist te spelen van de grote clus. In 1978 werd Meutstege ingelijfd door Ajax, waar hij een contract tekende voor drie jaar. Piet Schrijvers, Ruud Krol, Dick Schoenaker, Søren Lerby, Tscheu La Ling, Frank Arnesen en Simon Tahamata. Allemaal team makkers van Wim in de tijd dat hij speelde, inmiddels als rechtsback, in Amsterdam.
In het eerste seizoen zou hij bijna alle wedstrijden in actie komen, werd hij landskampioen, behaalde de kwartfinale van de Europacup II en wist hij met zijn team en passant de beker, ten koste van FC Twente, te grijpen. In 1980 moest hij echter zijn profcarrière wegens een knieblessure opgelopen in een Europa Cupwedstrijd tegen Nottingham Forest afbreken. Na de operatie bleek dat ze ten onrechte beide knieën hadden geopereerd, zonder iets te vinden. Maanden later bleek zijn voorste kruisband volledig afgescheurd te zijn.
Meutstege revalideerde en kwam terug maar niet meer op zijn oude niveau. In 1981 mocht Wim Meutstege transfervrij vertrekken en trainde in eerste instantie met Telstar, de ploeg uit Velsen-Zuid, mee. Zijn knie was nog niet helemaal in orde waardoor Vitesse afzag van een overname. Het was meteen einde loopbaan; Wim speelde nog wel bij de amateurs van ASC uit Oegstgeest en was bestuurslid van
spelersvakbond VVCS.
Meutstege haalde in zijn loopbaan ook zelfs Oranje. Hij werd vanaf 1974 al enkele keren opgeroepen voor Jong Oranje. In 1976 werd hij door bondscoach George Knobel geselecteerd voor het Nederlands elftal. Aanvankelijk viel hij op het laatste moment af voor de selectie van het EK 1976, maar toen Knobel in de kleine finale wegens blessures en schorsingen spelers tekortkwam, mochten Meutstege en ook Kees Kist alsnog naar Zagreb afreizen. In de wedstrijd tegen Joegoslavië maakte Meutstege aan het begin van de tweede helft zijn debuut want hij viel in voor Wim Jansen. Na verlenging werd door een 3-2 overwinning de derde plek veilig gesteld. Het zou de enige interland zijn voor Meutstege. Wel kwam hij nog uit voor het Nederlands militaire voetbalelftal.
Zijn leven na het voetbal werd een aaneenschakeling van bijzondere verhalen, anekdotes en reizen. Mooie anekdotes, maar ook minder fraaie belevenissen uit zowel privéleven als de vele banen die hij in de jaren na zijn voetbalcarrière heeft gehad. Dat varieerde van heftruckchauffeur op een bollenbedrijf, directeur van een zwembad tot archivaris in dienst van Nederlandse ambassades in Georgië, Sudan en Oeganda.
(Foto: ANP – Foundation)