Willy Brokamp (1946)

Willy Brokamp (25 februari 1946) ook wel ‘De Witte’ genoemd, vanwege zijn helblonde haardos die in wedstrijden op en neer wapperde. Een andere bijnaam was ‘De blonde pijl’.

Willy Brokamp is geboren en getogen in het Limburgse Chevremont, een dorp dat tegenwoordig bij de gemeente Kerkrade hoort. Hij groeide samen op met twee zussen en een broer, vlakbij het bos van het dorp. Op een wei tegenover hun huis trapten de kinderen vaak een balletje.

Brokamp speelde vanaf zijn achtste jaar bij plaatselijke voetbalclub RKVV Chevremont, een club die toen nog op het hoogste amateurniveau speelde. Zijn talent valt al snel op: hij speelt in jeugdelftallen met veel oudere dorpsgenoten. Op zijn veertiende wil de club hem al in het eerste elftal van de club opstellen, wat echter verboden wordt door de KNVB: de minimumleeftijd is vijftien jaar.

Willy is ondertussen bekend geworden in de regio, en daarom staat dat jaar journalist Jean Nelissen op de stoep. Als hij de 15-jarige Brokamp wil interviewen zegt hij dat hij “helemaal geen zin heeft in een interview”. Hij staat in de belangstelling van Ajax en PSV, maar kiest voor een club dichter bij huis: MVV.

Bij MVV debuteert Brokamp op zijn 18e met een 2-2 gelijkspel tegen Heracles Almelo. Na een aantal wedstrijden zaten de scouts van onder andere Ajax en PSV weer op de tribune, maar Brokamp weigerde te vertrekken uit het voor hem gezellige en gemoedelijke Maastricht.

Op 28 januari 1970 debuteert Brokamp met een doelpunt voor het Nederlands elftal, in en tegen Israël (1-0 winst). Zijn laatste interland is al drie jaar later: op 12 september 1973 speelt hij in en tegen Noorwegen (2-1 winst door doelpunten van Cruyff en Hulshoff). In die tussenliggende periode speelt Brokamp zes interlands, waarin hij even vaak scoort.

In datzelfde jaar was Brokamp dicht bij een transfer naar Feyenoord, maar MVV weet hem toch te behouden: ze helpen hem met het overnemen van café “Aux Pays Bas” aan het Vrijthof in Maastricht. Een belangrijke pré voor horecaliefhebber Brokamp. Verder wordt het jaar afgesloten met een gedeelde eerste plaats in het topscoorderklassement met achttien doelpunten. Ook won hij de titel ‘Voetballer van het Jaar’.

Een jaar later vertrek Brokamp dan toch: hij gaat spelen voor Ajax. In de twee jaar bij Ajax komt hij tot 48 competitieduels, 20 competitiedoelpunten en 5 Europacup-duels. Brokamp vertrok na twee seizoenen weer naar MVV.

Dat seizoen is het eerste seizoen van MVV dat ze niet op het hoogste niveau spelen. Brokamp ergert zich aan het niveau van het team: de nacompetitie werd gehaald maar niet gewonnen. Dat seizoen stopt hij op 31-jarige leeftijd met voetbal. Aan het einde van het seizoen 1977/78 speelt hij nog vier wedstrijden mee, en scoort daarin twee keer.

Veel mensen zeggen dat Willy Brokamp de beste voetballer uit Limburg ooit is geweest, maar dat hij nooit is doorgebroken door zijn rebelse gedrag in en om het veld. In de tien seizoenen bij MVV kon hij het eigenlijk maar met één trainer goed vinden: George Knobel. Zijn andere trainers hamerden te veel op discipline: iets waarin Brokamp zich niet wilde verbeteren.

Verder hield hij er een wild uitgaansleven op na. Brokamp zat bij de voorselectie van 24 spelers voor het Wereldkampioenschap 1974. Het lukt hem echter niet een selectie af te dwingen. Dit wegens gebrek aan mentaliteit. Toen hij in 1974 voor Ajax ging spelen regelde de club een huis ver van het uitgaanscentrum af.

Daar vond hij echter snel iets op: hij betrok een appartement in de buurt van het Leidseplein, zonder dat Ajax daar iets vanaf wist. Het gerucht gaat dat hij voor een ochtendtraining van coach Rinus Michels in een galakostuum aan kwam zetten, omdat hij rechtstreeks van een bruiloftsfeest kwam.

Brokamp zit al sinds zijn 25e in de horeca: hij heeft sinds 1999 een hotel-restaurant genaamd “In Kanne en Kruike”, in het Belgische dorpje Kanne, net over de grens bij Maastricht. Verder bezit hij café “Aux Pays Bas” op het Vrijthof in Maastricht, dat hij onderverhuurt.

(Foto: ANP – Cor Out)