De Onvergetelijke Voetballer van… Sjoerd Mossou
Journalist/columnist AD Sportwereld en winnaar Hard Gras Prijs 2011
Mijn onvergetelijke voetballer aller tijden is Wanny van Gils. Een nogal flegmatieke, slungelachtige middenvelder van NAC uit de jaren tachtig en begin jaren negentig. Wanny was bij NAC bekend van het liedje: ‘Wanny, Wanny, hij wil wel maar hij kannie’, maar eigenlijk was dat te weinig eer. Wanny speelde geregeld dramatisch namelijk, maar soms was hij juist geniaal. Hij was ultiem flegmatiek – en wat meehielp, was dat hij de typische uitstraling had van een anti-held.
Wanny van Gils is ook de maker van het mooiste doelpunt dat u nooit zag. In het seizoen 1990/91 speelde NAC in de eerste divisie thuis tegen Eindhoven. Wanny kreeg de bal rond de middellijn en begon aan een ongelooflijke solo. In slowmotion, want supersnel was hij niet bepaald. Maar Wanny dribbelde op onnavolgbare wijze langs zes Eindhoven-spelers, om de bal vervolgens heel subtiel in het doel te tikken.
- Wanny van Gils
Toen hij gescoord had, rende hij richting de cornervlag in de hoek van de toenmalige Ei-tribune van het stadion aan de Beatrixstraat. Achter het doel rende een jongetje mee met een geel petje – en toen Wanny stopte met rennen, zei hij tegen het jongetje: ‘Was ‘ie mooi of was ‘ie niet mooi?’. Het jongetje stak zijn duim op door het hek en zei: ‘Hij was mooi Wanny!’
Ik kan dat weten, want dat jongetje was ik. Het is één van mijn favoriete herinneringen aan mijn jeugdjaren bij NAC. Wanny en ik, we waren even samen, na een ongelooflijk doelpunt dat maar heel weinig mensen live gezien hebben. Een paar duizend, hooguit. Er bestaan beelden van, maar die staan – gelukkig – nog niet op YouTube. Het zou de herinnering alleen maar kunnen verstoren.
Met vriendelijke groet,
Sjoerd Mossou
2 reacties
Dag Sjoerd,
Bijzonder dat er op deze aardbol blijkbaar nóg een Wanny van Gils-fan bestaat, dat had ik namelijk niet verwacht. Mede doordat wat je over hem schrijft, wat klopt als een bus.
Evenals jij, herinner ik me een solo van Wanny. Dit was uit bij Dordrecht toen hij bij de eigen 16 begon en pas stopte bij hún 16. Helaas ging het schot rakelings naast. Daarnaast herinner ik me zijn dijk van een wedstrijd uit bij jullie. Noodgedwongen door talloze afwezigen werd hij uit het niets als stopper geposteerd. Als ik me niet vergis, verloor Willem II nipt in de eindfase.
Voor mij blijft hij dé ultieme cultheld, zelfs na al die jaren. Op Tilbo reageer ik niet voor niets onder de naam Wannies…
Groet
De beelden stonden al in 2012 op het internet: http://www.youtube.com/watch?v=vYLxntVYkjY
Het gele petjes is duidelijk zichtbaar, het lijkt bijna of dit artikel er ‘achteraf’ in 2013 bij geschreven is. Niettemin, leuk en goed geschreven!