Een ode aan Voetblah, onze blogbroeders die binnenkort een Kent u deze Nog worden.
Hemelvaartsdag 2018 begon al zo verdacht grijs, alsof er iets in de lucht hing. Rond negen uur ’s ochtends kwam er een stevige plens regen naar beneden. Om precies half tien wisten we de reden van dit alles. Onze vrienden van Voetblah kondigden aan het na een tienjarig bestaan voor gezien te houden. BREKEND NIEUWS!
Dit nieuws kwam voor ons als een donderslag bij heldere hemel. Voetblah zal een ‘Kent u deze Nog’ worden. Is altijd een dubbel gevoel. Oud-profvoetballers vinden het altijd leuk en een eer als ze bij ons in de galerij komen, maar het is ook ietwat confronterend. Het betekent namelijk historie, terugkijken, niet meer nu, niet meer de toekomst. Het liefst hadden we Voetblah nog een tijd in het nu gehouden omdat die kritische knipoog altijd wel even tot nadenken zette.
Een moedige beslissing is het van de mannen én vrouw van het ‘eigenzinnige blog’ zoals ze zichzelf noemen. De voornaamste reden is het gebrek aan urgentie van Voetblah in het voetbalmedialandschap, beschrijven ze in hun afscheidsblog. Het werd steeds moeilijker zich te onderscheiden.
Aan de ene kant klopt dat, dit merken wij ook. De laatste jaren wordt de voetballiefhebber verwend met een overvloed aan keuzes van nieuwe, steeds professioneler georganiseerde voetbalblogs, -vlogs en magazines. Het is een soort van tegenbeweging aan de commercialisering van het voetbal, exorbitante transferbedragen, kunstgras en combi-tickets. Mooie ontwikkeling, dat wel natuurlijk.
De stelling is ook een tikkeltje bescheiden. Het blog Voetblah is een luis in de pels, dat op kritische, knipogende en onafhankelijke wijze de voetbalwereld beschouwt. Liefhebbers die met hun passie juist altijd weer een verfrissende en verrassende blik weten te geven op het wereldje, of je het er nu mee eens bent of niet. Hulde daarvoor mensen, dat gaan we missen!
Het is niet toevallig dat het nakende afscheidsmoment klein rouwprocesje voor ons is. We hebben namelijk een verleden met elkaar. Voetblah was een inspirerend voorbeeld voor ons, dat in 2008 als eerste blog voetbalcultuur belichtte op verschillende manieren. Van kelderklasse tot Champions League, van Heusden tot aan Zolder, van nu tot aan vroeger. En dat laatste, daar zijn wij dan wel weer van.
Al snel kruisten onze degens, we retweetten elkaar en deden een lieve #ff op Follow Friday. We organiseerden samen evenementen, waar nu nog over gesproken wordt. Evenementen die anderen weer inspireerden en blij maakten. Ze leverden absoluut een bijdrage geleverd aan de liefde voor pure voetbalcultuur die de laatste jaren groeiende is.
Nadat wij tweetten over de verjaardag van Wamberto, is er een heus tripje naar het Belgische Heikant georganiseerd, waar de kleine Braziliaanse dribbelaar op dat moment zijn kunsten vertoonde in de nadagen van zijn carrière. Iets waar wij dan weer niet aanwezig bij waren, omdat een van onze scribenten niet genoeg saldo had om een treinkaart te kopen. Dat woord ‘scribenten’ hebben we trouwens van jullie jongens overgenomen, vinden jullie het goed als we dat af en toe blijven gebruiken?
Het retro-evenement #indenbanvanabe werd een fantastische middag met journalisten, bloggers die in het teken stond van Abe van den Ban, een van de meest indrukwekkende snorren ooit. De legendarische woorden van Abe ‘jullie kenne op mij rekene’, bleek een opmaat naar een middag vol voetbalgenot. Wie waren er allemaal wel niet? Barry Hughes (zonder rolfluit), Willem van Hanegem, Hans Kraay jr, Rodney Rijsdijk, WK-ster Johnny Rep, Piet Keur, Joop Böckling, Siert de Vos en zelfs Beertje Wentink kwam even poolshoogte nemen!
#Ballenopdeberg, ook zo’n groot succes. Niet alleen meer journalisten en voetbalbloggers, maar zelfs oud-Vitesse en oud-FC Wageningen speelden tegen elkaar. We gaan nu maar geen rijtje noemen, want hier waren zoveel bekende namen uit de voetbalwereld. Of deze blog wordt te lang, of we gaan mensen vergeten. Wat een groot succes was dat. En wat een voetbalgenot. En wat een samenwerking. Heerlijke nazomer voetbaldag. Voor even waren we weer allemaal kleine jochies.
Daarna zouden we naar de Langeleegte, maar in Veendam is het tot nu toe redelijk stilletjes. Wat niet is, kan nog komen!
Het Noorden kan prima samen met Brabo’s en Westerlingen, dat hebben we wel gezien de laatste tien jaar. Voetblah gaat naar het verleden, gelukkig blijven de scribenten volop in het nu en de toekomst. Mogen we af en toe een beroep op jullie schrijverskunsten doen om als luis in de pels de voetbalhistorie te beschouwen? Liefst kritisch, knipogend en onafhankelijk. En uiteraard geheel eigenzinnig.
Waarvan akte.
Voetblah, We houden contact en grote dank voor alles!
De redactie van Kent u deze Nog,
Jasperlaïnen, Jurrienjo, Stoinpoest en Boa Morten