Precies 85 jaar was het voetbalcomplex van VV ’t Zandt een spil in het leven van het gelijknamige Noord-Groningse dorpje, maar op zaterdag 27 mei 2017 klonk het allerlaatste fluitsignaal. Vanwege een gebrek aan leden werd de club opgeheven. Op het terrein huist nu een camping en een Sociaal Dorpsbedrijf. Eén troost voor de voetbalromanticus: de heilige grond van ’t Zandt Siro is behouden gebleven.
Er is inmiddels al drie jaar geen wedstrijd meer gespeeld, maar op het historische sportterrein aan de Hoofdstraat ademt alles nog voetbal. De dug-outs en lichtmasten op ‘Landgoed DeCamping’ staan nog fier overeind. Ook de kantine, bestuurskamer en kleedkamers zijn nog intact. De kantine fungeert als ontmoetingsruimte en de bestuurskamer is tegenwoordig het kantoordomein van de grote initiator van het Sociaal Leerbedrijf, Drewes Wildeman.
Over het optreden van Bonnie St. Clair wordt nog altijd gesproken in ’t Zandt
VV ’t Zandt was ooit een florerende voetbalclub met veel jeugdteams, seniorenelftallen en een damesteam. Nog altijd spreken de dorpsbewoners over het optreden van zangdiva Bonnie St. Clair, zij trakteerde de clubleden op een spetterend optreden tijdens het 50-jarig bestaan van de blauw-witten. Maar net als veel andere plattelandsdorpen werd ook het paar honderd inwoners tellende ’t Zandt getroffen door krimp. Een voetbalclub in de benen houden was nauwelijks mogelijk. De laatste jaren bestond de club uit slechts één seniorenelftal. In 2016 besloot het bestuur met pijn in het hart om de stekker uit de voetbalvereniging te trekken, maar dan wel met een rechte rug en dus ná het 85 jarig jubileum in 2017. Dat lukte. Elke wedstrijd werd een feest en in de allerlaatste wedstrijd werd buurman De Fivel met 2-0 aan de kant gezet.
“Als je maar een klein beetje beter weggaat dan dat je gekomen bent, dan ben ik al tevreden”
Tegenwoordig is het Sportpark als Sociaal Dorpsbedrijf een broedplaats van ander talent: het fungeert als werkplaats voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Grote initiator is sociaal ondernemer Drewes Wildeman. De Groninger probeert mensen en werk met elkaar te verbinden. “Het leer- en werkbedrijf is bedoeld voor mensen met een rugzakje”, vertelt Wildeman. “Veel mensen zijn niet schoolbaar, maar wel leerbaar. Ik werk nu bijvoorbeeld samen met het Noorderpoort College en Alfa College uit Groningen. Die leerlingen moeten allemaal maar presteren en goede cijfers halen in grote clubs van 30 man. Dat legt druk. Ze krijgen vaak het deksel op de neus, missen vertrouwen. Zijn soms beschadigd in het verleden. Ze komen nu in kleine clubjes op ons landgoed en krijgen alle aandacht en vrijheid om dat weer op te bouwen. Wat ze doen? Timmeren, betonstorten, grasmaaien, koken, klusjes voor bewoners van het dorp, van alles eigenlijk. We beginnen natuurlijk met een kop koffie en een praatje. Ze krijgen hier alle ruimte om zichzelf te zijn. Als je maar een klein beetje beter weggaat dan dat je gekomen bent, dan ben ik al tevreden.”
“Michael zou een nacht op de camping blijven, maar bleef driekwart jaar”
Het voormalige voetbalveld, waar legio voetballers decennialang felle duels uitvochten, is tegenwoordig een camping en daarmee een toevluchtsoord voor rustzoekers. Campinggasten kunnen zich douchen in de voormalige kleedkamers. De toeristen planten hun camper tussen de dug-outs waar vroeger trainers hun ploegen naar overwinningen schreeuwden. “Kijk, daar zit Michael”, vertelt Wildeman. “Dat is een Schot en die zit daar in z’n camper. Hij zei eerst ‘I stay one night!’. Prima jong, zei ik. Ondertussen bleef hij driekwart jaar op de camping! En hij is er dit jaar gewoon weer! Wat hij doet? Knutselen, fietsen, praten. Genieten van de rust en het Groninger landschap. Mooi man.”
Het zal de voetbalromanticus deugd doen. ’t Zandt Siro, zoals het sportpark ook wel werd genoemd, ademt nog steeds voetbal. Als je even je ogen dichtdoet, zie je je zelf omkleden in de krappe kleedkamer, een doelpunt scoren op het veld en een drankje bestellen aan de bar. Alles is zoveel mogelijk in oude staat gebleven. Drewes Wildeman heeft veel souvenirs nog bewaard. Van fotoboeken tot cornervlaggen en de dug-outs op het voetbalveld tot wedstrijdballen. Het gras op het voetbalveld laat hij hoger groeien om de biodiversiteit te stimuleren. Tijdens het interview maait Tamme het gras. Tamme is in het dagelijks leven ‘Hoofd Voetbalvelden’ bij een gemeente en helpt in zijn vrije tijd graag mee op Landgoed DeCamping om het groen te onderhouden. Belangeloos. Het lijkt wel of iedereen houdt van ‘Landgoed DeCamping’.
“Iedereen is hier welkom, als je maar leuk bent”
Onder het motto ‘iedereen is welkom, de enige eis is dat je wel leuk moet zijn’ betrekt Wildeman dan ook graag het hele dorp bij zijn activiteiten. Kinderen van de nabijgelegen school spelen na schooltijd op het terrein en er worden bbq’s en andere activiteiten georganiseerd. Ook worden inwoners uit ’t Zandt geholpen bij kleine klusjes. Het concept mag dan ook op een brede belangstelling rekenen van overheden. Naast het Noorderpoort en Alfa College – dat jongvolwassenen via het leerbedrijf weer terug wil leiden naar school – wordt het project ook ondersteund door de gemeente. De Provincie Groningen onderzoekt of het concept in andere dorpen overgenomen kan worden. Ondertussen gaat de ideeënfabriek op volle toeren verder. Zo zijn er plannen voor uitbreiding met een groot recreatie- en inspiratiepark.
Dat het Sociaal Dorpsbedrijf met argusogen wordt gevolgd is niet meer dan logisch. Drewes Wildeman en de zijnen hebben ervoor gezorgd dat het sportpark opnieuw floreert als sociale spil in het dorp. De bal mag dan niet meer rollen op ‘t Zandt Siro, het park leeft als ooit tevoren. Net als het roemruchte voetbalverleden.
Tekst: Maarten van Wieringen
Beelden: Kent u deze Nog
