Sergej Barbarez (17 september 1971). Heethoofd en genie. Was een warmbloedige Bosnische aanvallende middenvelder die in zijn Bundesligacarrière bijna net zoveel gele kaarten scoorde als doelpunten. Maakt nu andere velden onveilig, die van het pokeren. (Foto: YouTube)
Sergej ‘Barba’ Barbarez werd geboren in het Bosnische gedeelte van het voormalige Joegoslavië. Tijdens zijn jeugd was hij niet echt geïnteresseerd in voetbal, maar in andere sporten, namelijk atletiek en vooral basketbal. Desondanks begon hij op zijn elfde toch met voetballen, voor de lol met zijn vrienden. Ook sloot hij zich aan bij een lokale club FK Velež Mostar.
Het voetbalspelletje beheerste het multitalent ook zeer goed en toen hij negentien was tekende hij een profcontract bij Velež. Twee jaar later kwam Sergej toevallig en door een geluk bij een ongeluk terecht in het Duitse voetbal.
Hij was op bezoek bij zijn oom in Duitsland toen in Joegoslavië de oorlog uitbrak en Sergej besloot niet terug te keren naar zijn vaderland. Zijn oom regelde een proeftraining bij Hannover ’96, dat toen nog in de tweede Bundesliga speelde, Sergej maakte indruk en veroverde een contract. Hij bleef er twee seizoenen, won met Hannover de Duitse beker en wisselde in 1993 naar 1. FC Union Berlin.
Voor Barbarez een sportieve stap terug, want de club uit Berlijn speelde op dat moment in de vierde Duitse divisie. Hij werd een belangrijke kracht, scoorde in 88 wedstrijden 46 maal en verdiende met zijn productiviteit een transfer naar Hansa Rostock dat uitkwam in de Bundesliga. Bij de club uit de Oost-Duitse Hanzestad bleef Barba twee seizoenen en in 1998 vertrok hij naar Borussia Dortmund, dat een jaar daarvoor de Champions League had gewonnen.
Met de BVB werd het geen gelukkig huwelijk. Dortmund maakte samen met Bayern en Leverkusen deel uit van de top van het Duitse voetbal en Sergej kwam niet helemaal uit de verf. Hij speelde in twee seizoenen slechts 36 keer en scoorde maar zes maal. Desondanks maakte hij gedurende deze periode zijn debuut in het nationale elftal van Bosnië en Herzegovina.
In de zomer van 2000 vertrok Barbarez naar aan andere Hanzestad, namelijk Hamburg. Hij werd in het eerste seizoen, samen met Ebbe Sand, gedeeld topscorer van de Bundesliga en groeide in de jaren die volgden uit tot één van de belangrijkste spelers bij HSV. Hij vormde de aanval met onder andere de Japanner Naohiro Takahara en speelde samen met Rafael van der Vaart en Khalid Boulahrouz. Barbarez won de Intertoto Cup en de Duitse beker. Hij speelde in totaal zes seizoenen in Hamburg, waarin hij 174 keer binnen de lijnen verscheen en 65 keer en het netje liet trillen. ‘Barba’ werd vanwege zijn warmbloedige karakter in het veld en uiterst sympathieke gedrag buiten het veld op handen gedragen door de HSV Schlachtenbummler. Zijn warmbloedige karakter kende echter ook een nadeel. Maar liefst 85 keer tijdens zijn Bundesligacarrière trok de onpartijdige de gele kaart uit de kontzak. Dat was net iets minder dan het aantal doelpunten dat Barba maakte: 95.
In 2006 kreeg Barbarez een verminderde aanbieding van HSV en tot groot verdriet van de fans vertrok hij naar Bayer Leverkusen. Bij de ‘Werkself’ moest hij Dimitar Berbatov doen vergeten, dat lukte echter niet helemaal. Bij Barbarez was het beste eraf en na twee seizoenen besloot hij zijn loopbaan te beëindigen.
Als international voor Bosnië en Herzegovina kwam Barbarez tot 46 caps waarin hij zeventien keer scoorde.
Na zijn actieve loopbaan was Barbarez nog een aantal jaren lid van de Raad van Toezicht van HSV en richtte hij de stichting ‘Centar’ op voor kinderen zonder ouders. De laatste jaren heeft Barba zijn hart verloren aan de pokertafel Hij speelt er zoals in zijn beste voetbaltijden: snel, tactisch en met flink wat risico.