Sándor Kocsis (21 september 1929 – 22 juli 1979) was één van de ‘Magische Magyaren’ die in 1958 bij F.C. Barcelona ging spelen. Haalde grote successen maar eindigde triest..
75 goals in 68 interlands spreken voor zich. Een geweldige koptechniek die hem de bijnaam ‘Het Gouden Hoofd’ opleverde, maakten van deze aanvaller een topspits. In Hongarije speelde hij voor Ferencváros, ÉDOSZ Budapest en Hónved. Bij Hónved won hij drie landstitels, werd drie keer topscorer met meer dan 30 goals en won in 1952 en 1954 de Europese gouden schoen. Toen in 1956 de Hongaarse opstand plaats vond tegen het communistische bewind van Stalin en duizenden de dood vonden, weken veel Hongaarse internationals uit naar West-Europa, zo ook Kocsis.
Ferencváros was de profclub waar het in 1948 allemaal begon voor Kocsis. In 1949 won hij meteen de Hongaarse titel met zijn team makkers. Hier haalde de kopsterke spits al een prima moyenne door 40 maal te scoren in 59 wedstrijden. Vervolgens kwam hij in zijn geboorteland uit voor ÉDOSZ Budapest (1949-1950) en Honvéd (1950-1956). Zijn aantal doelpunten voor de laatste club mogen meer dan opmerkelijk genoemd worden: 153 in 145 wedstrijden..
Kocsis maakte faam getuige de vele prijzen en preataties: Bij Honvéd veroverde Kocsis nog drie landstitels (1952, 1954, 1955). Bovendien werd hij in 1951, 1952 en 1954 nationaal topscorer met respectievelijk 30, 36 en 33 doelpunten. In 1952 en 1954 won Kocsis daarnaast de Gouden Schoen als Europees topscorer.
Ferenc Puskás was aanvoerder en de meest bekende van het Hongaarse nationale elftal dat als het Gouden Team (‘Aranycsapat’), ofwel de ‘Magische Magyaren’, in de eerste helft van de jaren 1950 furore maakte en maar één wedstrijd verloor in zes jaar tijd. Maar Zóltan Czibor ‘Ël Pájaro Loco’ (de gekke papegaai) en Kocsis ‘La Cabeza de Oro’ (het gouden hoofd) waren naast Ferenc Púskas de andere twee sterren. Zij gingen in 1958 op aanraden van Ladislao Kubala bij ‘Barca’ spelen.
Bij zijn debuut in de Primera División tegen Real Betis was Kocsis meteen trefzeker en daar bleef het niet bij.. De Hongaar zou bij FC Barcelona meerdere prijzen winnen, waaronder tweemaal de Spaanse landstitel (1959, 1960), tweemaal de Copa del Generalísimo (1959, 1963) en tweemaal de Jaarbeursstedenbeker (1958, 1960). Hij scoorde 22 goals in de verschillende Europa Cups voor Barça, waaronder in de verloren Europa Cup I-finale van 1961 tegen Benfica.
Ook internationaal deed Sándor Kocsis van zich spreken. Hij speelde tussen 1948 en 1956 een groots aantal van 68 interlands voor het Hongaars elftal, waarin hij 75 doelpunten maakte, waarvan zeven hattricks. Ongekende cijfers! Bijzonder is de grote overeenkomst tussen de WK-finale van 1954 tussen Hongarije en Duitsland en de Europa Cup I-finale van 1961 tussen FC Barcelona en Benfica. Beide wedstrijden werden gespeeld in het Wankdorf Stadion van Bern en hadden dezelfde uitslag, 3-2. Beide keren speelden Czibor en Kocsis mee en Czibor wist in beide finales te scoren.
Kocsis vierde zijn successen met Barcelona en stopte uiteindelijk in 1966 met voetballen en wordt herinnerd als een groot speler. De Hongaarse generatie uit de jaren ’50 heeft blijvend een plaats in de geschiedenis verworven als voetballers die hielden van de belangrijkste bijzaak in het leven.
Na zijn profloopbaan bleef hij in Spanje wonen. Hij opende een restaurant in Barcelona met de naam Tete D’Or, naar zijn bijnaam. Ook werd hij hoofdtrainer bij Hércules CF (1972-1974), maar daarna komt hij zonder werk te zitten. Langzaam begint de triestheid zijn leven in bezit te nemen. De alcohol wordt zijn beste vriend. Toen hij ernstig ziek werd en in het ziekenhuis geen uitweg meer zag, besloot hij zichzelf in 1979 van het leven te beroven door vanuit het ziekenhuis uit het raam te springen.
(Foto: Wikipedia)