Rudolf ‘Rudi’ Völler (13 april 1960) was een populaire Duitse Torjäger. Scoorde overal waar hij speelde. Kreeg vanwege zijn grijze lange haar van Thomas Berthold de bijnaam ‘Tante Käthe’.
Rudi Völler behoort samen met Uwe Seeler en Franz Beckenbauer tot de meest geliefde en populaire ex-voetballers in Duitsland. Hij had altijd tijd voor de fans en waar hij ook speelde, altijd toonde hij inzet en passie. De supporters beloonden hem vaak door een massaal en langgerekt ‘Ruuuuudi’ te scanderen als hij aan de bal was of scoorde. Doordat hij lange haren had en al jonge leeftijd grijs werd, kreeg hij van Thomas Berthold de bijnaam ‘Tante Käthe’.
De carrière van Rudi Völler begon op 15-jarige leeftijd bij de Offenbacher Kickers. Na vijf seizoenen verwisselde hij Offenbach voor 1860 München, dat in de tweede Bundesliga uitkwam. In zuiden van Duitsland groeide Völler uit tot een gevaarlijke Torjäger en wist hij in zeventig officiële wedstrijden, 46 keer het doel te vinden. In 1982 werd Rudi binnengehaald door Werder Bremen waar Otto Rehagel de scepter zwaaide. Aan de Weser bleef Werder verstoken van grote prijzen, maar Rudi groeide uit tot absolute publiekslieveling. Hij was een zeer authentiek figuur, had het niet hoog in de bol en was altijd eerlijk.
In 1987, en na bijna honderd goals voor Werder, lonkte de Italiaanse Serie A. Veel Duitse voetballers maakten in die tijd de overstap naar Italië, dat de beste competitie ter wereld kende, en Völler tekende bij AS Roma. Hij bleef vijf seizoenen bij de Romeinen en verkaste in 1992 naar Olympique Marseille, waarmee hij in 1993 de Champions League won. Een jaar later keerde Tante Käthe terug naar de Bundesliga en deed hij de voetbalschoenen aan bij Bayer Leverkusen. Hij bleef nog twee jaar actief bij die Werkself en op 36-jarige leeftijd vond Rudi het welletjes en beëindigde hij zijn loopbaan.
Rudi Völler maakte tussen 1982 en 1994 negentig maal deel uit van de nationale ploeg. Hij scoorde 47 keer. Hij werd in 1990 wereldkampioen, speelde WK’s in 1986 (tweede) en 1994 en EK’s in 1984, 1988 en 1992.
Na zijn actieve loopbaan trad Völler toe tot de technische staf Bayer Leverkusen.
In 2000 gebeurde er iets opmerkelijks in de carrière van Rudi. Het Duitse voetbal lag behoorlijk op zijn gat en Völler werd gevraagd om Eric Ribbeck op te volgen die verantwoordelijk werd gehouden voor de slechte resultaten. Völler, die geen trainerspapieren bezat, zou voor één jaar interimcoach zijn voordat Christoph Daum hem op zou volgen. Daum echter, raakte verwikkeld in een drugsschandaal en Völler werd benoemd tot bondscoach. In 2002 nam Duitsland deel aan het WK in Japan en Zuid Korea en hoewel geen enkele Duitser een stuiver gaf voor de kansen van de Nationalelf bereikten onze oosterburen de finale. ‘Es gibt nur einen Rudi Völler’ kopten de kranten.
In september 2003 veranderde zijn goede relatie met de pers. Duitsland speelde op IJsland teleurstellend met 0-0 gelijk en na de wedstrijd kreeg Völler het aan de stok met presentator Waldemar Hartmann. Analist Günther Netzer had flinke krtiek op het spel en Hartmann confronteerde hem met de woorden van Netzer. Völler explodeerde: “Ich kann den Scheiß nicht mehr hören, das früher war Standfußball. Du hast hier gut reden. Du sitzt hier, hast vielleicht drei Weizenbier getrunken…“ Waarmee Rudi een toespeling maakte op de Bayerische afkomst van Hartmann en zijn voorliefde voor bier.
Na het mislukte EK in 2004 trad Völler terug als bondscoach en werd hij trainer van AS Roma. Na een maand al keerde hij terug in die Heimat en ging aan de slag bij Bayer Leverkusen als technisch directeur. Een functie die hij nog steeds en met ouderwetse ‘bissigkeit’ bekleedt.
(Foto – Wikipedia)