Pietro Paolo Virdis (26 juni 1957) was een temperamentvolle Italiaanse spits, die in de jaren ’70 en ’80 onder meer doelpunten maakte voor Juventus en AC Milan.
Virdis liet al vroeg in zijn carrière zien waar hij goed in was: scoren. Begonnen bij Nuorese in de Serie D belandde hij via Cagliari bij Juventus. Dat werd geen succes, waardoor hij een stapje terug naar Udinese deed om er twee vooruit te doen. In 1984 trok hij namelijk naar AC Milan. Een grote club dat door een diep dal was gegaan. Sinds 1979 was Milan namelijk al geen kampioen geworden. En door een gokschandaal was het zelfs noodgedwongen twee seizoenen in de Serie B actief.
Zijn periode bij ‘de Rossoneri’ werd een groot succes. Tijdens het seizoen 1986/87 werd hij zelfs topscorer van de Serie A met zeventien doelpunten. Het was de opmaat naar een zeer succesvolle periode waarin AC Milan, met Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard in de hoofdrol, enkele jaren de wereldtop domineerde. In 1987/88 stootte Milan het Napoli van Diego Maradona van de troon en mocht het zich dan eindelijk weer kampioen noemen. In een legendarische kampioenskraker die Milan met 2-3 won, scoorde Virdis tweemaal en ‘San Marco’ eenmaal.
Nadat AC Milan in 1989 de Europacup I had gewonnen met een 4-0 overwinning tegen Steaua Boekarest, vertrok Virdis naar Lecce. In 1991 beëindigde hij zijn loopbaan. Later werd de sluwe spits nog trainer van enkele Italiaanse clubs. Maar dat werd geen groot succes.
Pietro Paolo Virdis maakte nooit zijn opwachting in het Italiaanse elftal. Wel kwam hij zeven maal uit voor Jong Italië. Hiermee nam hij deelm aan het EK voetbal onder 21 jaar in 1982. Daarnaast behoorde hij tot het Olympische elftal dat in 1988 deelnam aan het voetbaltoernooi op de Zomerspelen in Seoel. Hij scoorde driemaal in zes wedstrijden waarna de ploeg van bondscoach Francesco Rocca verloor van West-Duitsland in de strijd om de bronzen medaille.
(Foto: Wikipedia)
