Onvergetelijke teams: Feyenoord (2002)

Vele onvergetelijke voetballers maken samen ook vele onvergetelijke teams. Zo ook het Feyenoord uit 2002. Vooralsnog de laatste Nederlandse ploeg die een grote Europese prijs pakte: de UEFA Cup.

Onder leiding van trainer Bert van Marwijk en twee dagen na de dood van de in Rotterdam woonachtige en zeer geliefde politicus Pim Fortuyn won Feyenoord in de eigen Kuip de UEFA Cup-finale van Borussia Dortmund. De ploeg, die getraind werd door Matthias Sammer, werd met 3-2 verslagen en zodoende zette Feyenoord de kroon op een schitterende reeks richting de eindstrijd. Het Europese seizoen begon voor Feyenoord echter wel matig. De Rotterdammers waren als nummer-2 van het Eredivisie-seizoen 2000/2001 ingestroomd in de Champions League, maar na zes wedstrijden was het avontuur in de meest prestigieuze voetbalcompetitie van Europa alweer voorbij. FC Bayern München en Sparta Praag bekerden verder, Feyenoord werd derde in de poule en mocht zodoende een treetje lager verder bekeren. Men stroomde in de derde ronde van de UEFA Cup weer in. Nummer-4 Spartak Moskou was Europees uitgevoetbald.

In de derde ronde van het UEFA Cup-toernooi (de 1/16-finales) werd Feyenoord gekoppeld aan het Duitse sc Freiburg. Tegen de middenmoter uit de Bundesliga werd het een stuk lastiger dan gedacht voor de Nederlandse topclub. Op 22 november 2001 werd er thuis gewonnen van de Zuid-Duitsers, maar makkelijk ging dit zeker niet. Acht minuten voor tijd scoorde de Japanse spelmaker Shinji Ono het enige doelpunt van de wedstrijd. Twee weken later volgde de return in Freiburg en keek men na 22 minuten al tegen een achterstand aan. Sebastian Kehl scoorde. Vijf minuten na rust verdubbelde Levan Kobiashvili de score en stond Feyenoord op het punt om uitgeschakeld te worden. Maar dé toernooiheld van Feyenoord dat jaar, Pierre van Hooijdonk, redde met een ‘onmogelijke’ vrije trap het Europese seizoen. Nadat in de slotfase Leonardo Vitor Santiago (Leo I) de gelijkmaker had aangetekend was de volgende ronde helemaal binnen voor Feyenoord. Na de winterstop mocht men verder voetballen in Europa.

En na die winterse onderbreking werd Glasgow Rangers de volgende  tegenstander. Voor Bert Konterman, die in 2000 Feyenoord ruilde voor de Rangers, een weerzien met zijn oude club. Ook de Nederlanders Arthur Numan, Michael Mols, Ronald de Boer en Fernando Ricksen stonden destijds onder contract bij de gevallen Schotse topclub. Trainer Dick Advocaat werd in december 2001 ontslagen bij de Rangers waardoor hij de confrontatie met zijn landgenoten niet meemaakte.

Het eerste duel werd op 21 februari 2002 gespeeld in Glasgow. Feyenoord zette direct een uitstekend resultaat neer, door met 1-1 gelijk te spelen op Ibrox Park. Voor 45.000 toeschouwers scoorde Ono de 0-1 twintig minuten voor tijd. Een afstandsschot van de Japanner werd toevalligerwijs door Konterman van richting veranderd waardoor doelman Stefan Klos kansloos was. Helaas voor Feyenoord was dit niet voldoende voor de winst. De jonge Glenn Loovens ging tien minuten voor tijd in de fout door de bal in de voeten van de rappe Peter Lovenkrands te spelen. De Deen dribbelde met hoge snelheid het zestienmetergebied in waar Loovens met een tackle zijn fout goed probeerde te maken. Dit deed hij echter te wild en scheidsrechter Éric Poulat kon niets anders doen dat de bal op de stip leggen. Barry Ferguson voltrok het vonnis en zorgde voor de 1-1.

De return een week later begon slecht voor Feyenoord. Na 26 minuten was het Neil McCann die namens de bezoekers de score opende. De ploeg van Van Marwijk draaide niet best in de competitie en de supporters vreesden dan ook eliminatie in het UEFA Cup-toernooi. Gelukkig voor hen en het Nederlandse voetbal stond Van Hooijdonk wederom op. De destijds 32-jarige aanvaller hielp een ronde eerder tegen Freiburg zijn ploeg al met een vrije trap, tegen de Schotten was zijn loepzuivere rechter wederom de redder in nood. Met twee vrije trappen boog de spits de achterstand nog voor rust om in een 2-1 voorsprong. Direct na rust zorgde Bonaveture Kalou met een kopbal voor de 3-1. De assist kwam van Van Hooijdonk.  Doordat Patrick Paauwe even later door scheidsrechter Herbert Fandel uit het veld werd gestuurd en een penalty toekende aan Glasgow Rangers, werd het nog wel erg spannend in de tweede helft. Maar verder dan de 3-2 die uit die strafschop viel, kwam men niet. Feyenoord mocht feest vieren: de kwartfinales waren bereikt.

Een Nederlands onderonsje werd de kwartfinale voor Feyenoord, want de ploeg lootte PSV. Het eerste duel vond op 14 maart 2002 plaats in Eindhoven. Het beter spelende Feyenoord kwam op slag van rust op voorsprong nadat PSV-verdediger Kevin Hofland in de fout ging. Jon Dahl Tomasson zag zijn schot daarna gepakt worden door Ronald Waterreus, maar de doelman was kansloos op de rebound van Van Hooijdonk, die eens niet scoorde uit een vrije trap. Na de onderbreking sloeg Mateja Kezman echter genadeloos toe namens PSV. De Servische spits ontsnapte aan de aandacht van Kees van Wonderen en nam een lange bal goed mee. Kezman, destijds een doelpuntenmachine, tekende vervolgens eenvoudig de 1-1 aan. Hierbij bleef het in het eerste duel waardoor Feyenoord de klus voor eigen publiek moest klaren.

Via een bloedstollende return werd de klus voor Feyenoord ook geklaard, maar daar moesten uiteindelijk blessuretijd en strafschoppen voor de Rotterdammers aan de te pas komen. Op de avond van 21 maart hielp Mark van Bommel PSV een kwartier voor tijd aan de voorsprong. Met een schitterend geplaatst schot zorgde de schoonzoon van Van Marwijk voor de 0-1. Het leek voor de thuisploeg te laat om de schade nog te herstellen, maar net als zo vaak dat jaar was het Van Hooijdonk die Feyenoord redde. In de slotseconden van het duel gooide Johan Elmander de bal voor de goal en kopte Pi-Air de 1-1 tegen de touwen. Nadat de verlengingen geen doelpunten opleverden moesten strafschoppen de beslissing brengen. Giorgi Gakhokidze was namens PSV de enige die miste. Feyenoord was doorgedrongen tot de halve finales.

Met Internazionale kende Feyenoord in de halve finales een Europese topclub als tegenstander. Bij de Italianen voetbalden onder meer Sergio Conceicao en de net van een knieblessure herstelde Ronaldo. Ook onder meer Christian Vieri, Luigi di Biagio, Marco Materazzi en Clarence Seedorf stonden destijds onder contract in Milaan. Ondanks dat de Italianen op papier sterker leken, won Feyenoord het heenduel in de modestad wel. Door een eigen doelpunt van Iván Córdoba, na een inzet van Van Hooijdonk, zegevierden de Rotterdammers op 4 april 2002 met 0-1.

De overwinning had men niet alleen te danken aan Van Hooijdonk of Córdoba, maar ook zeker aan doelman Edwin Zoetebier. De goalie trad enkele keren uitstekend op bij kansen van de Italianen, waardoor Feyenoord een prima uitslag neerzette voor de return een week later.

In een kolkende Kuip werd de finale bereikt door een 2-2 gelijkspel. De bezoekers begonnen nog wel beter aan het duel, maar al gauw nam Feyenoord het heft in handen. De destijds achttienjarige Robin van Persie dolde na een dik kwartier zijn directe tegenstander en de als linksbuiten opererende aanvaller gaf een perfecte voorzet op Van Hooijdonk. De sterke spits kopte vervolgens hard raak achter de kansloze Francesco Toldo. Hierna trapte Inter weer op het gaspedaal, maar ondanks druk op de goal van Zoetebier werden er weinig kansen gecreëerd. Het deksel kreeg Inter na 34 minuten op de neus. Met wat geluk mochten Kalou en Tomasson alleen op Toldo af. Kalou schoot, maar zag zijn schot geblokkeerd worden. De rebound werd benut door Tomasson.

De tweede helft kende door treffers van Christiano Zanetti en Mohamed Kallon nog een spannende slotfase, maar verder dan 2-2 kwam de ploeg van trainer Héctor Cúper niet. Feyenoord had de finale van het UEFA Cup-toernooi bereikt.

Op 8 mei 2002 was het zover. In een bomvolle Kuip namen Feyenoord en Borussia Dortmund het tegen elkaar op. De Feyenoorders begonnen op bekend terrein prima aan het duel waarin Van Hooijdonk via een vrije trap van zo’n dertig meter de paal raakte. Na een dik halfuur spelen was het wel raak voor de aanvalsleider, die ploeggenoot Tomasson onderuit getrokken zag worden door de destijds 37-jarige Jürgen Kohler. Van Hooijdonk benutte de toegekende strafschop en liet de Kuip ontploffen. Nog voor rust zorgde wederom Van Hooijdonk voor de 2-0. Waar zijn eerste vrije trap op doel nog de paal trof, daar knalde het leer bij de tweede poging wél tegen de touwen. Met 2-0 gingen de ploegen rusten; Feyenoord zat op rozen.

In het eerste kwartier na rust veranderde er veel. Al vlot na rust benutte Márcio Amoroso een strafschop, waarna Tomasson voor de 3-1 zorgde. Na 58 minuten bracht Jan Koller met fantastische knal de stand op 3-2 en wat volgde waren ruim dertig zenuwslopende minuten. Feyenoord overleefde deze echter en pakte zodoende de UEFA Cup. Een geweldig toernooi werd in de eigen Kuip, in hun eigen Rotterdam, afgesloten met een groot feest en een prachtige prijs.

(Foto: Wikipedia)