Miodrag Belodedici (20 mei 1965) was een sierlijke sweeper van Steaua Boekarest, Rode Ster Belgrado en Valencia. Op de foto staat Belodedici links naast Dragiša Binić, die de EC I trots toont.
Belodedici (uitgesproken als Belodedich) won in 1986 de Europa Cup I met Steaua Boekarest en vijf jaar later met Rode Ster Belgrado. In beide ploegen was Belodedici een bepalende libero die met zijn sierlijke spel de bijnaam ‘Het Hert’ kreeg. Het winnen van de Europa Cup I met Rode Ster kwam tot stand nadat Belodedici als politiek vluchteling uit Roemenië was vertrokken. Zodoende werd hij ook de Fugitive Libero genoemd.
Belodedici, met Servisch bloed in zijn aderen, werd op achttienjarige leeftijd gecontracteerd door Steaua Boekarest. De legerclub van Roemenië had al zes jaren de landstitel niet meer in haar bezit en de relatief oude selectie was toe aan vers bloed. Belodedici omschreef het later zelf als de ‘overgangsperiode’ van Steaua: het oude elftal werd tussen 1982 en 1984 verjongd en dit leverde men geen windeieren op. Van 1985 tot 1989 won Steaua Boekarest maar liefst vijf landskampioenschappen én vijf bekers op rij. Het grootste succes werd echter in 1986 geboekt: ‘Het wonder van Sevilla’.
Steaua Boekarest kende een geweldig Europees seizoen en haalde de eindstrijd van de Europa Cup I. In de finale trof Steaua Boekarest het FC Barcelona van Terry Venables. Tegen alle verwachtingen in hielden de Roemenen de Spanjaarden op 0-0, waarna strafschoppen de beslissing moesten brengen. Doelman Helmuth Duckadam hield alle vier de strafschoppen van Barcelona tegen en schonk hiermee zijn club de Europa Cup I. László Bölöni en Marius Lăcătuș waren ook onderdeel van de succesformatie van trainer Emerich Jenei.
Ondanks de successen in Roemenië waren er ook voldoende spanningen in het communistische land, geleid door dictator Nicolae Ceaușescu. Tijdens de Roemeense Revolutie in december 1988 zag Belodedici zijn kans schoon en ontvluchtte hij Roemenië, waar hij naast voetballer ook diende in het leger. Het land ontvluchten was ten strengste verboden, maar middels een smoes wist Belodedici aan een paspoort te komen. “Ik vroeg aan clubpresident Valentin Ceaușescu (zoon van Nicolae red.) of hij een paspoort voor mij kon regelen. ‘Waarvoor heb je die nodig?’ Vroeg hij. Daarop antwoordde ik dat mijn moeder in Joegoslavië was en ik haar wilde ophalen. Ik zei dat ik slechts een week zou wegblijven.” Het plan slaagde en Belodedici vluchtte Joegoslavië in. Voor zijn praktijken kreeg de verdediger een gevangenisstraf van tien jaar vanwege ‘landverraad’. In de cel belandde hij uiteindelijk nooit.
Eenmaal in Joegoslavië besloot Belodedici naar een wedstrijd van Rode Ster Belgrado te gaan. Na afloop van het duel ging de libero naar de bestuurskamer, klopte aan en vroeg of de club ‘nog een speler zocht’. Vanwege contractbreuk bij Steaua Boekarest werd Belodedici voor één jaar geschorst, maar hierop tekende hij voor Rode Ster Belgrado. Voor de Joegoslavische topclub was de Fugitive Libero een geschenk uit de hemel en het laatste puzzelstukje in een fantastisch team dat uiteindelijk de Europa Cup I in 1991 zou winnen.
De rust, kalmte en opbouwend vermogen van Belodedici gaf Rode Ster dat laatste beetje kwaliteit. Met onder meer Darko Pančev, Robert Prosinečki, Dejan Savićević en Siniša Mihajlović stond de ploeg bol van de sterren en naast de gewonnen Europa Cup, werden ook vier landstitels en de Wereldbeker voor Clubteams gewonnen. Belodedici was overigens de eerste speler in de geschiedenis van de Europa Cup I die met twee verschillende clubs de Europa Cup I wist te winnen én ook in beide finales in actie kwam (doelman Jimmy Rimmer won de Europa Cup I ook tweemaal, maar kwam namens Manchester United in 1968 niet in actie. Met Aston Villa, in 1982, wel).
In 1992 contracteerde het Valencia van trainer Guus Hiddink de verdediger. Hier speelde hij twee jaar. Daarna kwam Belodedici in Spanje nog uit voor Real Valladolid en Valencia. Via het Mexicaanse CF Atlante (1996-1998) keerde Belodedici op 33-jarige leeftijd terug bij Steaua Boekarest. Daar speelde hij nog drie seizoenen en sloot hij zijn rijke carrière af in 2001 met het winnen van de Roemeense landstitel.
Foto – Wikipedia