Mile Krstev (13 mei 1979) was temperamentvol maar vooral ook wat we tegenwoordig een moderne rechtsback noemen voor onder andere SC Heerenveen, FC Groningen, wijlen BV Veendam en FK Metaloerg Skopje.
Klein maar fel en snel. De mannetjesputter uit Macedonië verruilde in 1997 Pobeda Prilep, een club uit zijn geboorteland, voor het Griekse Athinaikos. In 1998 kwam hij naar Nederland. Krstev speelde voor SC Heerenveen (1998-2001), BV Veendam (2001) en FC Groningen (2001-2005). Hierna speelde hij wederom een seizoen voor Pobeda Prilep en kwam vervolgens uit voor FK Metaloerg Skopje waar hij zijn loopbaan in 2016 afsloot.
Krstev kwam daarnaast tussen 1996 en 2008 in totaal 22 keer uit voor het Macedonisch voetbalelftal en scoorde daarbij twee doelpunten. Hij maakte zijn debuut in de met 3-0 verloren thuiswedstrijd tegen Roemenië. Dit was op 14 december 1996. Het 6-1 verlies tegen een ontketend Tsjechië op 8 juni 2005 was zijn laatste. Targetman Jan Koller wist in deze interland liefst vier maal te doelpunten tegen Krstev en zijn landgenoten.
SC Heerenveen
De eerste van de drie profclubs in het noorden van Nederland waar Krstev ging spelen, was dus SC Heerenveen. Hier kwam hij mede op last van trainer Foppe de Haan terecht. In hetzelfde jaar, 1998, speelde Heerenveen voor het eerst ‘echt’ Europees voetbal in de Europacup II, door FC Twente in een beslissingsduel in Zwolle met 3-1 te verslaan. Deze wedstrijd met twee verliezende halvefinalisten in de beker was uniek in de Nederlandse voetbalgeschiedenis. De wedstrijd was namelijk noodzakelijk, aangezien beide finalisten, AFC Ajax en PSV, zich reeds geplaatst hadden voor de Champions League.
In 2000 kwalificeerde SC Heerenveen zich via de tweede plaats in de competitie voor de UEFA Champions League. In 2003 slaagde Heerenveen er niet in zich te plaatsen voor de UEFA Cup via de Intertoto-finale tegen Villarreal. De Spaanse club won met 1–2 in Friesland en hield SC Heerenveen van scoren af in het El Madrigal waar de eindstand op 0-0 bleef steken. Krstev was in deze duels voornamelijk toeschouwer.
Korte periode Veendam
In Heerenveen werd het ondanks zijn vier seizoenen in de Friese voetbalhoofdstad geen succes voor Krstev zelf. In het Friese shirt met de pompeblêden kwam hij niet verder dan twaalf wedstrijden. Hij speelde dus niet genoeg en werd uitgeleend aan BV Veendam in de winterstop van 2002. Hij was in deze periode slechts 9 maal ‘Veenkoloniaal’ maar wist hierin toch indruk te maken door onder andere zijn aantal goals (4) maar ook zijn prima spel. Het was in elk geval genoeg voor FC Groningen om hem over te nemen voor vier seizoenen.
FC Groningen
In de 94 wedstrijden die Mile Krstev bij FC Groningen speelde scoorde hij 12 keer en kreeg in totaal 9 gele, 0 geel-rode en 0 rode kaarten. Zijn grootste overwinning is de 7-1 in de thuiswedstrijd tegen ACV op 24-10-2001. In deze wedstrijd scoorde hij eenmaal. Zijn grootste nederlaag was de 5-1 in de uitwedstrijd tegen Roda JC op 04-12-2004. Het gemiddelde winstpercentage in zijn wedstrijden was 31,91%. (Met dank aan FCGStats)
De soap Matthijs – Vrede
In Groningen kwam Mile echter ook in opspraak. Krstev zou volgens de advocaat van Regillio Vrede, die enkele maanden daarvoor met ploegmaat Paul Matthijs in de rust van een wedstrijd aan het knokken was geslagen en daarop bij de club diende te vertrekken, hebben gezegd dat Matthijs niet meer goed in de groep lag. En daarnaast dat hij te close was met de trainer. En daarnaast beweerde Krstev dat Mattijs in de selectie bekendstond als de Duitser en dat hij ook minstens twee maal per maand ruzie zocht met zijn medespelers.
Een vervelende zaak waar door bovenstaande extra olie op het vuur werd gegooid. Het kwam Krstev en maatje Hugo Alves Velame, ook betrokken hierbij, op een stevige reprimande te staan van Directeur Hans Nijland. Groningen weigerde vervolgens het contract te verlengen en Mile was een tijdje clubloos. Dit totdat Veendam, dat hem nog niet vergeten was, Krstev overnam op amateurbasis.
Een stabiele periode brak aan voor Krstev; hij speelde veel en was geregeld belangrijk door zijn inzet en hier en daar een goal. Drie seizoenen, 63 potjes en acht goals later, kwam hier een abrupt eind aan. BV Veendam en de temperamentvolle Krstev gingen in 2008 uit elkaar. Dit werd bekend, na overleg tussen de club en zijn zaakwaarnemer. De toenmalige 28-jarige Macedoniër zou niet meer voor de club uit Veendam uitkomen.
Dronken bestuurder
Het zal namelijk vast mee hebben gespeeld dat Mile in de week ervoor pijnlijk in het nieuws was gekomen omdat hij een geparkeerde auto ramde en vervolgens doorreed. Krstev, die een alcoholpromillage van 2.2 in zijn bloed had zitten, werd achtervolgd. De achtervolgers kregen hem te pakken bij een tankstation. Daar werd de politie gebeld, en ging de speler een nachtje in de cel en zijn auto en rijbewijs werden in beslag genomen.
Deze gebeurtenissen brachten het vertrek van Krstev dus zeker in een stroomversnelling. Los van dit incident was BV Veendam al enige tijd met Krstev in gesprek om te komen tot contractbeëindiging. Mile trok zijn conclusie en pakte zijn ‘voetbalbiezen’ om terug te keren naar zijn eerste club: Pobeda Prilep. Hier was naar het schijnt 500.000 duizend euro mee gemoeid.
Terug naar waar het begon
Bij zijn verblijf bij de club waar Krstev was gestart ging het weer crescendo met de prestaties van Mile Krstev. Hij had er maar een seizoen voor nodig om zich weer in de kijker te spelen van een nieuwe club op het hoogste niveau van Macedonië: FK Metaloerg Skopje. Nog eens zeven seizoen trok Krstev meestal wekelijk zijn voetbalkicksen aan. Meestal was dit best succesvol al greep de club uit Skopje telkens net naast de hoofdprijzen. Europees voetbal werd echter wel structureel behaald maar telkens was de eerst of uiterlijk de tweede ronde het eindstation. Daarna ging het steeds minder met Krstev en kornuiten. Toe in 2016 degradatie een feit was, vond Mile het genoeg en stopte met voetballen op professioneel niveau.
Trainer
Na zijn loopbaan richtte de Macedoniër zijn pijlen op het trainerschap. Dit omdat het voetbal in zijn ‘Balkan-bloed’ zit en hij al in het verleden aan gaf niet zonder te kunnen.
(Foto: Wikipedia)