Stefan Pettersson; de onvergetelijke voetballer van… Menno Pot

De Onvergetelijke Voetballer van… Menno Pot

Voetbalcolumnist, voetbalboekenschrijver, Ajax-auteur

Stefan Pettersson had in 1988 maar een paar wedstrijden nodig om uit te groeien tot mijn favoriete Ajacied en het zal daarom geweest zijn dat ik speciale belangstelling had voor de man die in 1989 als zijn stand-in werd aangetrokken, toen Pettersson zwaar geblesseerd was geraakt: Pál Fischer, Hongaar van Ferencváros en door de meeste Ajacieden snel vergeten.

Door mij niet. Pál Fischer scoorde op twee sleuteldagen in mijn supportersbestaan.

In 1989 was ik veertien jaar. Mijn Ajax-bezoeken waren tot dan toe altijd onder volwassen begeleiding geweest: enkele keren per seizoen in een rustig vak op de zittribune. Mijn ambitie: verhuizen naar de Diemenzijde, de luidruchtige staantribune achter het doel. En daarna: uitwedstrijden. Juichen in de uitvakken die er in Studio Sport altijd zo cool uitzagen.

In het seizoen 1989-1990 kwamen beide dromen uit. Op 16 augustus stond ik (nog wel met begeleidende oom; je kunt niet meteen alles hebben)voor het eerst op de Diemenzijde, in het beruchte vak F nog wel. Het was een zwoele zomeravond, eerste thuisduel van het seizoen (tegen Vitesse), eerste helft onze kant op.

Al na twee minuten kopte Fischer schitterend raak uit een voorzet van links. Nooit eerder had ik een Ajax-goal zo pal voor mijn neus gezien en nooit eerder was gejuich zo heftig geweest. Ik eindigde een meter of vijf lager op het beton, schaafplek op mijn knie, kortom: geweldig.

Op een druipnatte zondag in oktober kwam ook de volgende droom uit: met Ajax naar Haarlem, al moet gezegd dat van een uitvak geen sprake was, want het stadion zat voor driekwart vol Ajacieden. Ik stond achter de goal en wéér was het Fischer die, pal voor me, als eerste doel
trof. Voor het eerst juichen op vijandelijk terrein: mijlpaal.

Pál Fischer zou maar vijftien keer voor Ajax uitkomen. Hij was wat log, keek wat mistroostig de wereld in en keerde na een half seizoen geruisloos terug naar Ferencváros. Zijn rendement: zeven assists en zeven goals, waarvan twee onvergetelijke – ik vind het nog altijd een aardige oogst.

Met vriendelijke groet,
Menno Pot