Manuel ‘Garrincha’ dos Santos (1933 – 1983)

Manuel ‘Garrincha’ dos Santos (28 oktober 1933 –  20 januari 1983) was een  kleurrijke en veelbesproken Braziliaanse topper. Alcoholist, seksverslaafd, licht lichamelijk gehandicapt en ook twijfelde men over zijn geestelijke vermogens.

Garrincha, de bijnaam ‘klein vogeltje’, kreeg hij van zijn zuster. Hij kan, samen met Pelé, gewaardeerd worden als één van de beste Braziliaanse voetballers ooit. Of was Garrincha zelfs beter…? Hij won in elk geval in 1962, ‘in zijn eentje’ met Brazilië de wereldbeker in Chili. En wel nadat Pélé spontaan geblesseerd raakte.

Binnen de krijtlijnen veranderde Garrincha in een geniale speler. Tussen 1955 en 1966 speelde Garrincha vijftig wedstrijden voor het nationale elftal. Met onnavolgbare bewegingen en doelpunten veroverde hij de harten van voetbalfans over de hele wereld. Twee wereldtitels (1958 en 1962) prijken er achter zijn naam. Hij behaalde de titel topscorer en geldt als beste speler van het toernooi op het WK van 1962.

Garrincha: geboren met een lichamelijke afwijking. Zijn rechterbeen was namelijk naar buiten gebogen. En zijn linkerbeen was maar liefst zes centimeter korter. Ondanks een zwaar aan alcohol verslaafde vader heeft Garrincha een onbezorgde jeugd. Zijn onnavolgbare voetbaltalent werd pas opgemerkt door Botafogo toen hij al een late tiener was.

Ook opmerkelijk: hij is dan al getrouwd met zijn jeugdliefde en vader van zijn eerste kind. Van 1953 tot 1965 speelde hij voor Botafogo. Dit is de club die voor altijd onlosmakelijk met hem verbonden zal blijven. Bij deze club verbleef hij twaalf jaar. In 581 wedstrijden wist hij er 232 keer maal te scoren.

Met Botafogo won de Braziliaan eenmaal het Campeonato Brasileiro en driemaal het Campeonato Carioca. Op zijn veertigste stopte hij. Hij werd toen voor de eerste keer grootvader. De combinatie opa/profvoetballer vond hij namelijk ietwat gek.

Na een periode bij Botafogo speelde hij nog een aantal wedstrijden voor Sport Club Corinthians Paulista, Flamengo en het Colombiaanse Atlético Junior. In 1969 was er even sprake van dat hij verkocht zou worden aan het Franse Red Star Paris. Maar hij tekende er nooit een contract. In 1972 sloot Garrincha zijn carrière af bij Olaria.

Op tournee door Europa, met Botafogo, speelde hij in 1959 in Nederland. Dit tegen Willem II, winst. Tegen Fortuna ’54, winst. En tegen Feyenoord, verlies.

Zijn privéleven was vol van alcohol en affaires met vrouwen. Garrincha veroorzaakte zelfs een reeks auto-ongelukken. Bijna altijd was er alcohol in het spel. Bij één van de ongelukken verongelukte zijn schoonmoeder.

Met Botafogo en het Braziliaanse elftal reisde hij de hele wereld over. Overal dook hij met vrouwen in bed. Het resultaat: veertien kinderen die officieel zijn erkend. Hij trouwde twee keer. Vooral zijn tweede huwelijk met Elza Soares hield de gemoederen bezig. Soares is dan één van de bekendste (jazz-)zangeressen van Brazilië. Maar de relatie strandt als Garrincha haar in dronken toestand het huis uit slaat.

Zijn hele volwassen leven dronk Garrincha dus als een bezetene. Dat kostte hem uiteindelijk ook zijn leven. In 1983 begaf zijn lever het definitief. Manuel sterft als een mentaal en lichamelijk wrak op 49-jarige leeftijd. Als hij in zijn lijkkist wordt vervoerd van Rio de Janeiro naar zijn geboorteplaats Pau Grande, bewijzen miljoenen mensen langs de weg hem de laatste eer.

Garrincha is nogal eens vergeleken met George Best. In Brazilië schampert men daarover. De voetballer: George Best schittterde nooit op een WK, Garrincha was erbij in 1958, 1962 en 1966. De vrouwenverslinder: Best heeft één kind uit twee huwelijken, Garrincha verwekte veertien (erkende) kinderen bij vijf vrouwen. En triest genoeg dronk Manuel ‘Garrincha’ dos Santos zich ook tien jaar sneller naar de dood. Want Best was 59 toen hij stierf.

(Foto: Wikipedia)