Luis Enrique (1970)

Luis Enrique Martínez García

Luis Enrique Martínez García (8 mei 1970) was een zeer veelzijdige speler die zowel in de verdediging, het middenveld als de aanval uit de voeten kon. Zijn favoriete positie was echter die van aanvallende middenvelder. Hij stond bekend om zijn temperament, vechtlust en gedrevenheid.

Luis Enrique begon als voetballer bij het futbito-team (zaalvoetbal) van zijn school in Gijón. In 1979 haalde zijn goede vriend Abelardo Fernández hem naar Xeitosa, één van de beste zaalvoetbalteams van de regio Asturias. Het tweetal werd in 1981 kampioen met hun team en de lokale profclubs Real Oviedo en Sporting Gijón wilden Luis Enrique en Abelardo graag in hun jeugdopleiding. De twee kozen uiteindelijk voor de befaamde cantera van Sporting.

Op 24 september 1989 maakte Luis Enrique uiteindelijk zijn debuut in het eerste elftal tegen Málaga CF. In het seizoen 1990/1991 werd hij de revelatie van de Primera División door maar liefst vijftien doelpunten te maken. In de zomer van 1991 stonden de topclub dan ook in de rij voor Luis Enrique. Het was Real Madrid dat de jonge voetballer uiteindelijk contracteerde.

Zijn periode in Madrid zou uiteindelijk een tegenvaller worden voor Luis Enrique. Prijzen waren er met de Copa del Rey en de Supercopa in 1993, en de landstitel in 1995, maar persoonlijk had Luis Enrique het niet naar zijn zin. Hij moest vaak opdraven als verdediger of verdedigende middenvelder en bovendien was er weinig waardering voor hem. Toen zijn contract in 1996 afliep bij Los Merengues, besloot Luis Enrique te vertrekken

Zijn nieuwe club werd de aartsvijand van Real Madrid, FC Barcelona, waar hij herenigd werd met zijn oude vriend Abelardo. In de ogen van de ultra’s van Real was Luis Enrique een hoogverrader en ook de culés van Barça hadden aanvankelijk de nodige scepsis bij deze overloper. Al snel verdreef Luis Enrique echter de twijfels bij de fans van FC Barcelona en zijn niet aflatende inzet maakte hem spoedig tot een zeer geliefde speler. Bij de Catalaanse club bloeide hij als aanvallende middenvelder helemaal op. Enrique veroverde met FC Barcelona de Spaanse landstitel (1998, 1999), de Copa del Rey (1997, 1998), de Supercopa (1997), de Europa Cup II (1997) en de Europese Supercup (1997).  Totaal kwam hij tot 299 duels voor FC Barcelona, waarin hij 109 doelpunten maakte. In 2004 sloot hij in Barcelona ook zijn carrière af.

Luis Enrique kwam 62 keer uit voor het Spaans nationaal elftal en scoorde twaalf doelpunten.

Nadat Luis Enrique in 2004 zijn loopbaan als profvoetballer had beëindigd, werd hij trainer bij Barça Atlètic, het tweede elftal van Barcelona. In juni 2011 werd Luis Enrique aangesteld als coach van AS Roma. Op 10 mei 2012 maakte hij echter bekend aan zijn spelersgroep dat hij zou gaan opstappen. Dit vanwege de zeer tegenvallende resultaten en daarmee een mislukt project. In Juni 2013 werd bekend dat hij de nieuwe trainer zou gaan worden van Celta de Vigo.  

(Foto: Wikipedia)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *