Luis Aragonés (28 juli 1938 – 1 februari 2014) was een voormalige Spaanse voetballer, coach en bondscoach. Hij stond aan de basis van de successen van ‘La Roja’ en voerde er het ’tiki-taka’ in. Had als bijnaam El Sabio de la Hortaleza (De Wijze Man van Hortaleza).
Op zaterdag 1 februari 2014 overleed in een ziekenhuis in Madrid voormalig profvoetballer en coach van het Spaanse nationale elftal Luis Aragonés. Hij werd 75 jaar.
José Luis Aragonés Suárez werd op 28 juli 1938 geboren in Hortaleza. Zowel als voetballer als coach was Aragonés werkzaam bij Atlético Madrid. In 2004 werd hij aangesteld als coach van het Spaanse nationale elftal. Hij wordt gezien als een van de grondleggers van het zogenaamde ’tiki-taka’ voetbal van het Spaanse elftal.
Luis Aragonés begon zijn carrière als profvoetballer in 1957 bij Getafe CF. In 1958 vertrok hij naar Recreativo Huelva, waar hij slechts één seizoen bleef. Hij vervolgde zijn loopbaan langs de Spaanse velden bij Hércules CF en Real Oviedo. Ook hier speelde hij slechts één jaar. Na drie seizoenen bij Real Betis (1961-1964) kwam Aragonés bij Atlético Madrid terecht. Hij werd met de club driemaal landskampioen (1966, 1970, 1973) en er werden twee bekers (1965, 1972) gewonnen. In het seizoen 1969-1970 werd Aragonés met zestien doelpunten topscorer van de Primera División. Na tien seizoenen beëindigde hij uiteindelijk in 1974 bij de Madrileense club zijn carrière als profvoetballer. Hij speelde in totaal 360 competitiewedstrijden, waarin hij 160 doelpunten maakte. Bovendien speelde de Spanjaard elf keer in het nationale elftal.
Nadat Aragonés in 1974 zijn loopbaan als profvoetballer had beëindigd, ging hij direct aan de slag bij Atlético. In totaal zou de Spanjaard vier periodes de Madrileense club coachen: van 1974 tot 1980, van 1982 tot 1987, van 1991 tot 1993 en van 2002 tot 2003. Onder zijn leiding won Atlético één keer de Spaanse titel (1977) en drie bekers (1976, 1985, 1992). Verder was Aragonés actief als coach bij Real Betis (1981-1982), FC Barcelona (1987-1988), RCD Espanyol (1990-1991), Sevilla FC (1993-1995), Valencia CF (1995-1997), opnieuw Real Betis (1997-1998), Real Oviedo (1999-2000) en twee periodes Real Mallorca (2000-2001 en 2003-2004).
In augustus 2004 werd Aragonés, hij was toen al 66, aangesteld als coach van het Spaanse nationale elftal. Over het algemeen wordt hij gezien als de bondscoach die het ‘tiki-taka’ voetbal in ‘La Roja’ doorvoerde. Dat kwam vooral door de vele Barcelona spelers die Aragonés in zijn keurkorps had. Bij Barcelona had Johan Cruyff de speelstijl ingevoerd en deze werd voortgezet door Louis van Gaal en Frank Rijkaard. Pas toen Pep Guardiola bij Barcelona aan het roer kwam werd het tiki-taka bijna tot in perfectie, en soms vervelens toe, uitgevoerd.
Vier jaar later boekte Aragonés zijn eerste grote succes als bondscoach. Hij werd Europees kampioen door in de finale Duitsland met 1-0 te verslaan. Opmerkelijk was dat hij weigerde Raúl González Blanco op te nemen in zijn selectie, alhoewel Raúl dat seizoen achttien doelpunten gemaakt had in de Primera Division. Zijn successen en uitstraling als vaderfiguur leverden Aragonés de bijnaam El Sabio de la Hortaleza (De Wijze Man van Hortaleza) op.
Hoewel Aragonés geliefd was in Spanje kwam hij in 2004 ook negatief in het nieuws door een aantal racistische opmerkingen aan het adres van Thierry Henry. Vreemd genoeg bleven deze onbestraft.
Na het behalen van de Europese titel tekende Luis een tweejarig contract bij het Turkse Fenerbahçe en werd bij Spanje opgevolgd door Vicente del Bosque. Op 14 mei 2009 werd Luis Aragonés door tegenvallende resultaten uiteindelijk ontslagen.
(Foto: Wikipedia)