Koos Knoef (5 augustus 1946) was gezegend met een prachtige voetbalnaam, maar zijn voetbalcarrière verliep een stuk minder gelukkig. De aanvallende middenvelder van Heracles en Go Ahead Eagles moest door een onwillige knie al op zijn 24e zijn loopbaan beëindigen.
Het talent van Knoef werd al op jonge leeftijd onderkend. Op zijn zestiende maakte hij al zijn debuut bij Heracles, waar hij zich snel in de basis speelde. Diverse clubs dongen naar zijn gunsten, maar Heracles wilde hem niet laten gaan. In 1967 gingen de Almeloërs overstag en kon Koos Knoef een stap hogerop maken. Hij kon kiezen uit meerdere clubs. Zo kon hij ook naar Sparta, maar zijn vrouw Elly wilde niet verder dan de IJssel, waardoor de optie Rotterdam verviel. Bovendien speelde Go Ahead goed combinatievoetbal, iets wat goed bij hem paste.
Gevreesde middenlinie met Nico Rijnders en Wietze Veenstra
‘Kowet’ was in die periode een vaste subtopper in Nederland. Onder leiding van František Fadrhonc – een trainer voor wie Knoef veel respect had – werd steevast een plek in het linkerrijtje behaald. De Adelaarshorst was een moeilijk in te nemen vesting. Knoef speelde in een uitstekend team met spelers als Oeki Hoekema, Dick Schneider, Gerard Somer, Henk Warnas en Johnny Oude Wesselink. De onvermoeibare en technische Knoef vormde samen met Nico Rijnders en Wietze Veenstra een gevreesde middenlinie die door diverse kenners als beste middenveld van Nederland werd genoemd.
Afgekeurd voor betaald voetbal op 24-jarige leeftijd
Helaas had Koos Knoef te maken met een knie die op z’n zachtst gezegd niet meewerkte. Vanaf zijn zeventiende had hij al last van het gewricht waaraan hij meerdere malen werd geopereerd. Ook kreeg hij problemen met zijn kraakbeen. Tijdens de seizoensvoorbereiding in 1970 ging het definitief mis. Vol optimisme was Knoef, die zich omschrijft als een type Van der Vaart, het seizoen begonnen onder de nieuwe trainer Barry Hughes. Tijdens het trainingskamp in Schotland excelleerde hij, onder meer in de wedstrijd tegen East Five. Daarna ging het tijdens een training mis en kreeg hij opnieuw last. Zijn vrees, en die van Deventer en omstreken niet minder, werd bewaarheid. De bekende dokter Strikwerda moest Knoef, na 85 duels voor Go Ahead, afkeuren voor het spelen van betaald voetbal. In oktober probeerde hij het nog even, maar een rentree bleef uit. Op zijn 24e moest Knoef zijn tot zijn grote verdriet zijn veelbelovende voetballoopbaan beëindigen. Hij kon als voetballer nooit meer zijn kunsten vertonen in de Adelaarshorst.
Maatschappelijke carrière
Na dit verschrikkelijke moment was hij genoodzaakt om zich op een maatschappelijke carrière te richten. Knoef had in zijn jongere jaren de handelsavondschool gedaan en een textielbrevet en middenstandsdiploma gehaald. Als semi-prof werkte hij al bij Akzo Nobel in Deventer op de administratie. Daar bleef hij werken tot zijn pensioen. Verder werd hij trainer van Schalkhaar, Hector, Heino en Koninklijke UD. Ook is hij nog een periode teammanager geweest van Heracles.Koos Knoef gaf naderhand aan dat het stoppen van betaald voetbal meer met hem had gedaan dan hij had verwacht. Hij miste het voetbal vreselijk en het duurde jarenlang voordat hij zich weer op zijn plek voelde. Zijn vrouw en zonen sleepten hem door deze moeilijke tijd heen.
Waar had Knoef gespeeld zonder knieblessure?
Knoef kwam eenmaal uit voor Nederland Onder de 23, in de wedstrijd tegen Engeland in 1969. Helaas was het een van zijn weinige hoogtepunten uit zijn loopbaan. Zijn maten van het legendarische Go Ahead-middenveld verdienden allemaal een mooie transfer. Nico Rijnders, die enkele jaren later overleed na hartproblemen, vertrok naar Ajax. Wietse Veenstra, met wie Knoef nog steeds goed bevriend is, vertrok naar PSV. De grote vraag blijft voor welke topclub Koos Knoef zou hebben getekend als zijn knie hem niet in de steek had gelaten. Want een talentvol voetballer, dat was hij zonder twijfel.
Voor dit artikel mochten we gebruik maken van informatie op de leuke website van Robann Consultancy, waarvoor dank!