Karel Poborský (30 maart 1972) was in zijn tijd een echte kilometervreter. Hij werd ook bekend van zijn wereldgoal op het Europees Kampioenschap van 1996 tegen Portugal. In 2007 sloot hij zijn carrierè af bij České Budějovice.
Poborský debuteerde op 23 februari 1994 tegen Turkije, de eerste interland van Tsjechië als onafhankelijk land na de splitsing van Tsjechoslowakije. Hij speelde met het nationale team op Euro 1996, Euro 2000 en Euro 2004 en op het WK 2006 in Zuid-Korea en Japan. Na dit toernooi stopte Poborský als international.
Op het EK ’96 haalde Tsjechië na een sterk toernooi de finale, waarin Duitsland na verlenging te sterk was. In de kwartfinale wist Poborsky met een weergaloze goal de wedstrijd te beslissen tegen Portugal. Vanaf 20 meter lobte hij de bal over de Portugeze keeper.
Hij begon als profvoetballer bij Dynamo České Budějovice in 1991/92. Via Viktoria Žižkov (1994/95) en Slavia Praha (1995/96), vertrok hij na het Europees kampioenschap voetbal van 1996 naar Manchester United. Na twee jaar bij de Engelse club tekende Poborský bij Benfica. In 2000 werd hij gecontracteerd door Lazio Roma.
Op de slotspeeldag van de Serie A van het seizoen 2001/02, scoorde Poborský tweemaal voor Lazio tegen Internazionale in een wedstrijd die in 4-2 voor de Romeinen eindigde. Opmerkelijk was echter dat de aanhang van Lazio elke aanval en goal van de thuisploeg begroeten met gefluit. Reden was dat stadgenoot en aartsrivaal AS Roma nog landskampioen kon worden als Inter verloor. De fans van Lazio vonden verliezen daarom minder erg dan een titel voor Roma. Uiteindelijk werd Juventus kampioen, maar Poborský was zeer ontstemd over het gedrag van de Lazio-aanhang: tweemaal scoren en dan nog uitgefloten worden!
In de zomer van 2002 vertrok hij dan ook bij Lazio om terug te keren naar Tsjechië. Hier ging Poborský voor Sparta Praag spelen. In september 2005 vertrok Poborský voor drie maanden op huurbasis voor tweedeklasser Dynamo České Budějovice. Aanleiding voor de verhuur was een conflict tussen Poborský en de clubleiding van Sparta.
(Foto: Wikipedia)