José Antonio Camacho (8 juni 1955) kreeg als bikkelharde verdediger de bijnaam ‘Het Scheermes’. Het typeerde de speler van Albacete Balompié en Real Madrid bij uitstek. Camacho schopte het vervolgens als trainer tot coach van Spanje, China en Gabon.
De voetballer Camacho begon zijn loopbaan bij Albacete Balompié in 1972. Een Spaanse voetbalclub uit de stad Albacete in Castilië-La Mancha. Op zijn achttiende verhuisde hij naar het B-elftal van Real Madrid. Het duurde niet lang of José knokte zich bij de eerste selectie. Zijn debuut maakte hij op 3 maart 1974 met dank aan manager Luis Molowny. Camacho maakte meteen de volledige negentig minuten vol. Met als resultaat een 0-1 uitnederlaag tegen CD Málaga.
Tijdens zijn periode bij Real Madrid verscheen Camacho in bijna 600 officiële wedstrijden op het veld. 414 wedstrijden alleen al in de competitie. Hij vormde een bekwaam links partnerschap met Rafael Gordillo. Die voornamelijk als middenvelder speelde. In januari 1978 liep Camacho een ernstige blessure op tijdens de training. Hierdoor kwam zijn carrière bijna twee jaar stil te staan. Maar hij keerde sterk terug. En speelde een belangrijke rol toen Madrid opeenvolgende UEFA Cups won.
Als speler veroverde de verdediger uiteindelijk tien landstitels, twee bekers en twee UEFA Cups. Van 1973 tot 1989 speelde hij voor Real Madrid. In alle 414 wedstrijden scoorde hij negen doelpunten. Hij werd slechts één keer van het veld gestuurd. De linksback was daarmee een belangrijke schakel voor de club uit de Spaanse hoofdstad. De snelle linksback kon hard maar fair verdedigen en had ook meer dan genoeg technische bagage.
Camacho speelde 81 wedstrijden voor het Spaanse nationale team. En maakte zijn debuut op 19-jarige leeftijd. Zijn debuut kwam op 5 februari 1975. Dit in een 1-1 gelijkspel tegen Schotland. Dit in het kader van de kwalificatiewedstrijden in Valencia voor UEFA Euro 1976. De volgende dertien jaren was Camacho een defensieve steunpilaar voor de nationale ploeg. Daarom werd hij constant geselecteerd en was hij altijd eerste keuze. Zo speelde hij alles op de wereldkampioenschappen van 1982 en 1986. Evenals bij het Europees Kampioenschap van 1984 en 1988.
Na het 0-2 verlies in de groepsfase tegen West-Duitsland trok hij zich terug uit de internationale ploeg. Hij was toen 33 jaar oud. Een jaar later vond hij het helemaal mooi geweest. José vond het welletjes en besloot helemaal te stoppen. Hij borg zijn voetbalschoenen op in 1989.
José Antonio ging vervolgens aan de slag als clubtrainer. Hij kreeg een baan als jeugdtrainer en assistent van Alfredo Di Stéfano bij ‘De Koninklijke’. In maart 1992 begon hij als hoofdtrainer bij Vallecano. Na anderhalf seizoen stapte hij over naar Espanyol. Al waar hij twee seizoenen bleef, van 1993 tot 1996. In het seizoen 1996–1997 coachte hij Sevilla. Daarna stond hij weer een seizoen voor de selectie van Vallecano. Van 1998 tot 2002 leidde Camacho het Spaanse nationale elftal tijdens het EK 2000 en het WK 2002.
De laatste jaren zagen we José Antonio Camacho terug als bondscoach van China en Gabon. Toen was het in 2018 tijd voor Camacho om definitief met voetbalpensioen te gaan. Het was meer dan mooi geweest…
(Foto: RealMadrid.com)
