Jan Alexander Östlund (2 november 1978) stond als voetballer model voor het krachtvoetbal en werd uiteindelijk fotomodel. Vanwege zijn uiterlijk kreeg hij de bijnaam ‘Jezus’.
Herinnert u zich Alexander Östlund nog? De Feyenoorder die speelde met afgezakte kousen, de man die vooral imponeerde vanwege de indrukwekkende hoeveelheid kroketten die hij na wedstrijden op kon en de man die later hoogstpersoonlijk in 2005 de UEFA Cup-uitschakeling tegen Rapid Boekarest inleidde. Of ziet u zich nog voor u: de beelden van een bebloede Östlund die hardhandig in aanraking was gekomen met AZ Alkmaar speler Barry van Galen?
Atilla de Hun was de eerste bijnaam die de robuuste verdediger op deed in zijn geboorteland Zweden. In Stockholm liggen de voetbalroots van Alexander: AIK, waar hij debuteerde op zijn zestiende, IF Brommapojkarna en wederom AIK maakten gebruik van de diensten van Östlund. Aan het begin van zijn carrière was Östlund nog een aanvaller, die met een winnend doelpunt zijn club AIK zelfs kampioen maakte in 1998. Nadat hij in vijf seizoenen maar vijf maal wist te scoren in 59 wedstrijden werd hij steeds meer verdediger en meteen ook gescout voor het buitenland. Het Portugese Vitória Guimarães lijfde de gespierde back in.
Trainen, trainen en oefenwedstrijden, meer zat er niet in. De toeschouwers en volgers van de Portugese SuperLiga zagen Alexander helaas nooit in actie. Trainer Joaquim de Jesus, ‘Quinito’, koos in de strijd om Europees voetbal voor Portugezen en dus moest de Zweed genoegen nemen met een plek op de bank. Bij IFK Norrköping en later Hammarby IF, in eigen land, begon het weer te draaien getuige de 122 wedstrijden en drie goals die terug te voeren zijn op de man uit Zweden.
Östlund stond als voetballer model voor het krachtvoetbal. De onbehouwen Viking was echter een man die met zijn woeste baard ballen bij voorkeur hoog en hard de Kuip uittrapte waardoor hij niet veel wedstrijden in actie kwam. Nadat hij in 2004 door Feyenoord was los geweekt bij het Zweedse Hammarby IF kwam hij zestien wedstrijden in actie in het eerste seizoen. Het seizoen er op wist hij een duel meer te behalen maar was de conclusie gerechtvaardigd dat hij en de club uit Rotterdam-Zuid geen gelukkig voetbalhuwelijk genoemd kon worden.
Ruud Gullit was de trainer van Feyenoord die Alexander voor een contract van 4,5 jaar naar Nederland haalde. Dit waarschijnlijk omdat hij het begrip versterking wel erg letterlijk nam. De Zweedse rechtsback werd echter geen cultheld en blijft de naam houden in Rotterdam als ‘niet gelukt’. Ron Vlaar werd gehaald als vervanger en daarom maakte Östlund eind januari 2006 de overstap naar Southampton FC om te gaan spelen in de engelse ‘Football League Championship’.
Vanwege zijn uiterlijk kreeg de Zweed bij Southampton FC van de supporters de bijnaam “Jezus”. De typische Zweedse verdediger met baard, haar in de nek en bijna afgezakte kousen, die als het moest negentig minuten lang langs de zijlijn op kwam stomen, speelde ook in Engeland lang niet alle wedstrijden. Van 2006 – 2008 kwam hij tot 44 potjes en vond het toen welletjes. Hij keerde terug naar zijn vaderland om te gaan afbouwen bij Esbjerg fB.
Zweden bereikte met Östlund in de gelederen in 2004 de kwartfinale van het EK, met een strafschoppenserie tegen Nederland als eindstation. Östlund maakte deel uit van die ploeg en verdiende, mede hierdoor, een half jaar later de overstap naar Feyenoord. Dit vooral ook omdat hij knap staande bleef tegen Nederlands’ supertalent; Arjen Robben. Uiteindelijk zou Alexander komen tot een respectabel aantal caps van 22.
Na zijn loopbaan werd Östlund fotomodel. Met zijn woeste verschijning een gewilde figurant voor fotografen en marketing-campagnes. Ook moet hij wel een groot deel van zijn tijd na het voetballen hebben doorgebracht in de Tattoo-shop. Noem een tatoeage en hij heeft het ergens op zijn imposante lichaam. Een beter verslag van zijn voetballeven is er niet, wij moeten het echter doen met bovenstaande..
(Foto: Youtube)