Guy François (27 juli 1957) was een Belgische aanvaller die vooral rechtsbenig was. Hij stond tijdens zijn actieve loopbaan onder contract bij drie Nederlandse clubs: PSV, VVV en MVV. Verder scoorde hij vooral in België.
Eind jaren ’80 speelde François bij VVV Venlo. Dat toentertijd in 1 seizoen (1987/1988) drie maal won van Feyenoord. Waarvan een keer in het KNVB beker-toernooi. De Belg wist hierin ook te scoren. Kortom: deze aanvaller had een aardig aandeel in het succes van VVV. Maar het begon allemaal bij PSV in Eindhoven. Hier viel hij op als dribbelkunstenaar, in het bezit van slimme passes en een voortreffelijk schot. François kreeg hierdoor al snel de stempel ‘supertalent’.
Het begin
Het begon allemaal in 1957. François werd in het Noord-Brabantse Geldrop geboren in een gezin met een Belgische vader en een uit het Nederlandse Maastricht afkomstige moeder. In 1972 viel de talentvolle dribbelaar op bij de scouting in de persoon van de toenmalig PSV-jeugdtrainer Jan Reker. Daar debuteerde hij onder trainer Kees Rijvers op 5 november 1975 in het eerste elftal. Dit als invaller voor René van de Kerkhof tijdens een Europacup I-wedstrijd tegen Ruch Chorzów (4-0).
Hij behoorde drie jaar tot de selectie van de Eindhovense club, maar wist niet door te breken. Dertien wedstrijden met drie goals staan er blijvend achter zijn naam bij PSV. Misschien was het allemaal wel erg snel gegaan. De Belg moest al snel, letterlijk, zijn eigen boontjes doppen. Zijn ouders woonden namelijk in Indonesië. En amper achttien jaar oud was de druk op het grote talent groot. Het lukte hem in elk geval niet die status volledig waar te maken.
Buitenlands België
In 1978 vertrok François daarom naar België. Waar hij negen jaar zou spelen voor achtereenvolgens Beringen FC en Club Luik. In het seizoen 1986/87 eindigde hij daar tweede op de topscorerslijst achter Arnór Guðjohnsen, waarna hij voor 350.000 gulden (ruim 150.000 euro) werd overgenomen door KSK Beveren.
De doelpuntenteller was wel gaan lopen in België. Bij Beringen was hij op een totaal gekomen van vijftien doelpunten in 99 potjes. Bij Club Luik hing het nog veel beter getuige de 36 goals in 144 matches. Alleen bij Beveren scoorde Guy veel minder. Een hele goals slechts. Maar dit kwam ongetwijfeld vooral ook door het feit dat de aanvaller er maar zestien keer in actie kwam.
VVV
Halverwege het seizoen 1987/88 werd de aanvaller door Beveren namelijk uitgeleend aan VVV. Hier volgde een hereniging met Jan Reker die op dat moment hoofdtrainer was van de Venlose eredivisionist. Legendarisch in deze periode was in dat seizoen het drieluik tegen Feyenoord. Guy François en zijn teammaten verkregen een angstgegner-status voor de Rotterdammers. De mindere Venlonaren wisten namelijk drie keer te winnen van het grote Feyenoord. François wist hierbij in de bekerwedstrijd één van zijn drie goals voor VVV te maken.
Toch lukte het de Belg niet uit te groeien tot basisklant. En na dertien wedstrijden bij ‘The Good Old’ ging hij terug naar KSK Beveren. Omdat François het daaropvolgende seizoen wederom niet meer dan bankzitter was bij Beveren, werd hij opnieuw verhuurd aan MVV. De club uit Maastricht dat namelijk niet in staat was om de gevraagde transfersom op te hoesten.
Doodschop
In deze periode kreeg Guy in een wedstrijd tegen Ajax een doodschop van Bryan Roy. In de 15e minuut trapte de jonge Ajacied Francois tegen de enkel. De MVV’er moest krimpend van de pijn het veld ruimen. Tot ieders verbazing zag scheidsrechter Schuurmans geen kwade bedoelingen in de onsportieve actie van Roy, die Francois later discriminerende uitlatingen aan zijn adres verweet. Roy zou uiteindelijk alsnog voor meerdere wedstrijden worden geschorst.
Trainer
Guy François speelde uiteindelijk 2,5 jaar in Maastricht en verkaste vervolgens naar FC Wiltz 71 waar hij een baan als speler-trainer kreeg. Vanaf 2013 kreeg hij de functie trainer bij de club met de schitterende naam Jeunesse Lorraine Arlonaise. Deze club is inmiddels omgedoopt in Football Club Arlon.
(Foto: Wikipedia)
