Gordon David Strachan (9 februari 1957) was een 1.68 meter grote ‘vinnige’ Schotse middenvelder. Een echte ‘rooie’. Nooit opgeven en voor de duivel niet bang. Kreeg na zijn loopbaan de functie als bondscoach van Schotland.
Gordon Strachan maakte zijn debuut als betaald voetballer in 1974 bij Dundee United. Na zes seizoenen had hij het wel gezien bij Dundee en maakte hij de overstap naar Aberdeen. Bij Aberdeen kwamen de eerste successen voor de kleine middenvelder. Hij won meerdere prijzen zoals de Europacup 3 voor bekerwinnaars en de Europese Supercup in 1983 door in Göteborg het machtige Real Madrid met 2-1 te verslaan.
Strachan´s naam werd intussen steeds vaker in verband gebracht met Manchester United en in 1984 volgde de overstap naar Old Trafford. Gordon had echter al een voorcontract getekend bij de 1. FC Köln en United moest 75.000 Engelse ponden betalen om het contract af te kopen. Strachan begon zijn eerste seizoen bij de Mancunians uitstekend door in de eerste vijf duels vier keer te scoren. Manchester werd vierde dat seizoen en pakte aan het einde de FA cup mee door Everton met 1-0 te verslaan. Strachan had een belangrijk aandeel in de winst door de winnende treffer voor te bereiden.
Het tweede seizoen in Manchester verliep allesbehalve goed voor de kleine Schot. Hij raakte langdurig geblesseerd en omdat teamgenoot Brian Robson hetzelfde lot beschoren was, raakte United twee belangrijke spelers kwijt. Wederom een vierde plaatse in de Engelse Premier League kostte toenmalig manager Ron Atkinson de kop en zijn opvolger was niemand minder dan Alex Ferguson. Net als Strachan, een Schot.
Ferguson was geen fan van Strachan en de middenvelder raakte door gebrek aan waardering van zijn landgenoot steeds verder uit vorm. Strachan mopperde meer over Ferguson dan dat hij zich in het veld liet zien en omdat Manchester United steeds verder afgleed besloot Gordon in 1989 de overstap te maken naar The Whites, ofwel Leeds United. Leeds speelde op dat moment in de Second League, maar dat deerde Strachan niet. Hij verdiende goed en speelde samen met legendarische types als Vinnie Jones en Johnny Giles. Onder aanvoering van Strachan werd Leeds kampioen en keerde terug naar de First Division. Met grote spelers als Garry McAllistar en Gary Speed in de gelederen werd Leeds in 1992 zelfs kampioen van Engeland.
Gordon was inmiddels bijna 35 en het uitputtende Engelse voetbal eiste zijn tol. Steeds vaker moest Strachan verstek laten vanwege aanhoudende rugproblemen. In 1995 werd hij als assistent manager aangetrokken door Coventry City en herenigd met Ron Atkinson. Strachan leidde de trainingen en was niet te beroerd om zelf de kicksen aan te trekken en binnen de lijnen te verschijnen als dat nodig was. Op zijn 40e besloot Gordon dat het écht over was en beëindigde hij zijn loopbaan.
Als international was Strachan twaalf jaar actief voor het Schotse elftal. Hij kwam tot vijftig caps en vijf doelpunten. Zijn meest bijzondere moment beleefde hij tijdens het WK in Mexico. Na gescoord te hebben tegen West Duitsland wilde hij over de reclameborden springen, maar door zijn kleine gestalte lukt hem dat niet. Dus legde hij zijn rechterbeen maar over de borden.
Na zijn actieve loopbaan dook Gordon Strachan het trainersvak in. Hij was manager bij respectievelijk Coventry City, Southampton, Celtic – waar hij nog samenwerkte met Jan Vennegoor of Hesselink en Thomas Gravesen en grote successen vierde – en Middlesbrough. Sinds in 2013 was Gordon Strachan bondscoach van de Schotten.
(Foto Wikipedia)