Gerald ‘Gerry’ Ehrmann (18 februari 1959) was een keeper zoals de Duitsers die graag zien. Excentriek, tikkie ordinair en nietsontziend in één-tegen-één duels. Werd vanwege zijn gespierde verschijning ook wel Tarzan of Chuck Norris genoemd (Foto Wikipedia).
Ehrmann tekende in 1977 of 18-jarige leeftijd een contract bij de 1. FC Köln. Hij bleef die Geißböckchen zeven jaar trouw, maar stond slechts twee keer tussen de palen tijdens officiële wedstrijden. Dat was ook niet zo gek als je bedenkt dat de grote ‘Toni’ Schumacher eerste doelman was bij de ploeg uit Köln.
In 1984 vond Ehrmann het welletjes om de bank warm te houden en hij verkaste naar 1. FK Kaiserslautern. Daar werd hij, als opvolger van de destijds beste doelman ter wereld Ronnie Hellström, voor het eerst basiskeeper in de Bundesliga. De fans op de Betzenberg sloten hem onmiddellijk in hun armen en de daarop volgende veertien! seizoenen werd de liefde tussen hem en de harde kern van de Westkurve in het stadion alleen maar groter. Ehrmann was gek op krachttraining, trainde met Duitse speerwerpers en deed aan bodybuilding. Dat leverde hem gedurende de jaren de bijnamen ‘Tarzan’ en ‘Chuck Norris’ op. De imposante keeper was niet alleen gespierd, maar in alle opzichten een opvallende verschijning. Topfit, solariumbruin en gek op grote gouden kettingen en Porsches.
Door blessures en ongelukkige momenten was Ehrmann niet altijd de nummer één in Kaiserslautern, maar steeds lukte het hem om terug te komen. In 1993 hielpen de supporters uit de Westkurve zelfs een handje. Gerry heeft zijn basisplaats verloren aan Claus Reitmaier, die nieuw is bij de club. Het bevalt de fanatieke Westkurve niet en Reitmaier ligt door zijn arrogante gedrag zeer slecht bij de fans. Na een half jaar wordt de druk Reitmaier te hoog en besluit hij zijn contract te ontbinden, Tarzan is weer de nummer één op de Betzenberg. Reitmaier verkast naar Karslruher SC dat op dat moment als shirtsponsor een bekende Duitse producent van yoghurt heeft: Ehrmann…
Niet alleen Ehrmann’s verschijning was opvallend, ook verbaal stond Gerry zijn mannetje. Zo bestempelde hij, na een Europese wedstrijd, de spelers van het Spaanse CD Alaves als ‘schwule Hunde’ , noemde hij zijn medespelers ‘Schwuchteln und Mädchen’, dreigde hij Sergej Barbarez ‘auf die Fresse zu hauen’ en raakte tijdens een trainingskamp betrokken bij een vechtpartij met ploeggenoot Axel Roos.
In 1995 raakte Ehrmann zijn basisplaats voorgoed kwijt en in 1998 stopte hij als professional. Hij bleef die Lautern trouw en is er sindsdien keeperstrainer.
Daarnaast richtte hij zijn eigen keepersschool op, de ‘Gerry Ehrmann Flugschule’. Keepers als Roman Weidenfeller, Tim Wiese en Florian Fromlowitz zijn afkomstig van zijn school. En allen hebben ze delfde trekjes. Goed gekapt, Porscherijders, bruin, excentriek, gek op gouden kettingen en met fantastische reflexen. Dat laatste als gevolg van zijn onorthodoxe trainingsmethoden. ‘Scholieren’ krijgen vanaf vijf meter keiharde wreeftrappen te verwerken, moeten over fietsen springen en dragen vesten gevuld met lood om de sprongkracht te vergroten. Op de vraag of het niet gevaarlijk is om vanaf dichtbij onder vuur genomen te worden, antwoordde hij nuchter: ‘er is nog nooit iemand met een voetbal doodgeschoten.’