Gerald Mervin Vanenburg (1964)

Gerald Mervin Vanenburg (5 maart 1964), vloog als vlinder over de voetbalvelden. Werd liefkozend Vaantje en/of Geraldinho genoemd.

Vanenburg was een zeer technische speler. Net als de meeste technische voetballers in die tijd, deed hij zijn ervaring vooral op met straatvoetbal. Zijn dribbels en bewegingen vormden zelfs een inspiratie voor het maken van de documentaire “Van straat tot stadion.”, een film geheel in het teken van Gerald Vanenburg. Leo van Veen (ex-speler FC Utrecht 1970-1982, Ajax 1982-1983): “Iedere vrije minuut was Gerald op straat te vinden!”

Vanenburg was een groot talent en leek voorbestemd om zo goed te worden als Johan Cruyff. Helaas kon hij deze status nooit waar maken.  Johan Cruyff zelf merkte ooit op dat Vanenburg door zijn hoge stem nimmer een leidersrol zou kunnen hebben. Cruyff zal hier later zijn excuses voor aanbieden.

Vanenburg speelde 42 interlands voor het Nederlands elftal en scoorde daarin opmerkelijk genoeg maar één keer. Op 17 december 1983 trof hij doel in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Malta (5-0). Zijn aller eerste interland speelde hij in april 1982 en zijn laatste in 1992.

Ook maakte hij deel uit van de selectie die in 1988 Europees kampioen werd in Duitsland. Dit was met recht zijn hoogtepunt. Hij kan zeggen dat hij erbij was en zijn minuten maakte op het enige EK dat Nederland ooit wist te winnen. Echter speelde hij niet de grootste rol van betekenis. Met spelers om zich heen als Ruud Gullit, Marco van Basten en Ronald Koeman was hij met zijn dribbels en fabuleuze (trap)techniek een nuttige aanvulling op het team dat de cup greep.

Met zijn zeventien jaar was Gerald Vanenburg destijds de jongste speler die ooit bij Ajax het eerste elftal haalde. Het vertrek van Frank Arnesen maakte voor hem de weg vrij voor een basisplaats. Zijn weergaloze acties leverden hem al snel de Braziliaanse bijnaam ‘Geraldinho’ op. Maar misschien werd er wel teveel van hem verwacht.

De komst van Cruijff betekende dat Vanenburg zijn eerste kritiek te verwerken kreeg. Gerald moest meer initiatief tonen en meer rendement opleveren. Aan het eind van dat seizoen ging Vanenburg in op een aanbod van PSV dat hem een plaats als centrale middenvelder beloofde. Maar ook hier kreeg hij de kritiek dat hij te weinig leiderschap toonde. Evenwel won hij met de Eindhovenaren de Europa Cup 1. Maar zelfs toen wilde hij bij het publiek niet écht populair worden.

Moe van alle kritiek vertrok Vanenburg naar het andere eind van de wereld om bij het Japanse Jubilo Iwata het publiek wekelijks te vermaken. Hier speelde hij 64 wedstrijden waarin hij 9 keer scoorde. In 1996 maakte hij een terugkeer op de Nederlandse velden bij FC Utrecht in zijn geboortestad. Hierna speelde hij nog een goed seizoen bij AS Cannes, waarna hij zijn carrière afsloot bij 1860 München.

Daarna is Vanenburg het trainersvak ingegaan. Van 1 januari tot 25 maart 2008 was hij hoofdtrainer bij FC Eindhoven. Vanenburg kreeg een schorsing van vijf wedstrijden van de KNVB-tuchtcommissie naar aanleiding van een klap die hij had gegeven aan FC Emmen-speler Frank Broers.

Aangezien de competitie nog slechts enkele wedstrijden zou duren, beëindigde Vanenburg per direct zijn contract. In mei 2008 ging hij kortstondig aan de slag als extra veldtrainer bij Willem II. Op basis van zijn ervaring die hij had opgedaan bij PSV, ging hij bij Willem II de spelers individueel begeleiden.

(Foto: ANP – archief)

In de 41ste aflevering van Andere Tijden Sport staat Gerald Vanenburg centraal. Kijk de aflevering hier.