Demetrio Albertini (23 augustus 1971) was een Italiaanse middenvelder die we vooral kennen van zijn dertien seizoenen bij AC Milan. Ook speelde hij 79 interlands voor La Squadra Azzurra.
Albertini doorliep de gehele jeugdopleiding van AC Milan en werd in 1988 beloond met een debuut in het eerste elftal. Heel veel kwam de toen 17 jarige middenvelder niet aan spelen toe en daarom besloot Milan hem voor een jaar te verhuren. Hij werd verhuurd aan Calcio Padova. Hier deed hij ervaring op in de 28 wedstrijden die hij in de Serie A speelde. Hij liet in dat seizoen zijn over veel talen te beschikken. Het verbaasde dan ook niemand dat hij het seizoen daarna een vaste waarde voor AC Milan werd. Met de Milanese club won hij vele prijzen: de scudetto (landstitel) in 1992, 1993, 1994, 1996 en 1999, de Europacup I in 1989, 1990 en 1994, en de Intercontinental Cup in 1989. In al die jaren was Demetrio een hardwerkende middenvelder die bijna alle wedstrijden speelde. Na deze grote succesjaren vertrok Albertini in 2002 bij AC Milan. Hij ging naar Spanje waar hij ging spelen voor Atlético Madrid. Na 28 wedstrijden en twee doelpunten keerde hij toch weer terug Italië waar hij een contract tekende voor Lazio Roma. Hij hield het niet meer zolang vol bij de clubs als dat hij bij AC Milan volhield en vertrok na een jaar dan ook weer bij Lazio Roma. Atalanta Bergamo werd zijn volgende werkgever. Na 14 wedstrijden had hij het daar alweer gezien en ging aan zijn laatste kunstje beginnen.
FC Barcelona contracteerde Albertini voor een half jaar als vervanger van de langdurig geblesseerden Thiago Motta en José Edmílson. Bij de Catalaanse club werd Albertini herenigd met zijn oud-ploeggenoot bij AC Milan Frank Rijkaard. Met Barça won de Italiaan de Spaanse titel. Sinds zijn contract bij FC Barcelona afliep, zat Albertini zonder club. Eind oktober 2005 werd door verschillende media gemeld dat de middenvelder dichtbij een contract met AS Roma zou staan, maar tot een akkoord tussen Albertini en Roma kwam het uiteindelijk niet. Op 5 december 2005 verklaarde Albertini definitief een einde aan zijn loopbaan als voetballer te maken. Hij zal zich gaan concentreren op het behalen van het trainersdiploma.
Hij maakte zijn debuut voor Italië op zaterdag 21 december 1991 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Cyprus, die met 2-0 werd gewonnen door treffers van Gianluca Vialli en Roberto Baggio. Albertini speelde 79 interlands voor Italië. Hij nam deel aan de WK’s van 1994 en 1998, en de EK’s van 1996 en 2000. In 1994 verloor Albertini met de Squadra Azzura na strafschoppen de finale van Brazilië en in 2000 werd de finale na verlengingen verloren van Frankrijk.
Op 15 maart 2006 nam Albertini in een duel tussen AC Milan en FC Barcelona in San Siro afscheid van het publiek en zijn voormalige medespelers. Onder andere Franco Baresi, George Weah, Paolo Maldini, Marcel Desailly, Marco van Basten, Ruud Gullit en Roberto Donadoni waren aan de kant van Milan aanwezig, terwijl Barcelona aantrad met onder meer Andoni Zubizarreta, Miguel Ángel Nadal, Guillermo Amor, Christo Stoitsjkov, Michael Laudrup, Eusebio Sacristàn en Sergi Barjuán. Johan Cruijff en Fabio Capello waren wederom de coaches van de beide elftallen. Albertini zelf opende de score in het galaduel met een harde vrije trap. De wedstrijd werd uiteindelijk gewonnen met 3-1 door AC Milan. (Foto: Wikipedia)