Onvergetelijke EK-Voetbalverhalen van gastschrijvers
Cyriel Hamstra met de ontknoping van een drieluik: van Oranjekaters naar Oranjekoorts
Op het mondiale toneel had het Nederlands Elftal in de jaren ’70 twee keer achter elkaar zilver gehaald. De EK historie van Oranje was echter helemaal niet zo glansrijk. Het bomincident tijdens de wedstrijd Nederland-Cyprus leek een zoveelste EK-kater te veroorzaken…
E-Katers
Nadat Nederland in 1974 indruk had gemaakt met ‘het beste voetbal van de wereld’, kwam Oranje op het chaotische EK van 1976 niet verder dan brons. Op het EK 1980 in Italië werd Nederland na gelijkspelletjes tegen Griekenland en Tsjechoslowakije en verlies tegen de West-Duitsers al in de groepsfase uitgeschakeld. In de kwalificatie voor het EK van 1984 in Frankrijk zette Spanje ons (net als Casillas in 2010..) de voet dwars. Spanje stond voor de onmogelijke opgave om met 11 doelpunten verschil van Malta te winnen. Dan zouden de Spanjaarden zich, op doelsaldo, ten koste van Oranje kwalificeren. Spanje won het zeer omstreden duel met…… 12-1. Nederland kon dus thuis blijven.
Tijdens de kwalificatie voor het EK 88 ging het Nederland eindelijk weer eens voor de wind. Het vertrouwen in Europees succes was terug. Het talentvolle team van De Generaal was er klaar voor. Totdat die tennisbal in Rotterdam tot ontploffing kwam. De straf van de UEFA: de 8-0 winst tegen Cyprus werd omgezet in een 3-0 nederlaag.
Hoger beroep
De KNVB besloot in hoger beroep te gaan. Met als risico dat de straf alsnog zwaarder zou uitvallen. Doordat een Nederlandse chirurg tijdens de zitting overtuigend wist te verklaren dat de Cypriotische doelman niet echt gewond was geraakt, besloot de UEFA de wedstrijd tegen Cyprus in zijn geheel over te laten spelen. Zonder publiek in stadion De Meer in Amsterdam. Oranje won die wedstrijd in een spookachtige ambiance op 9 december 1987 met 4-0. John Bosman scoorde drie keer. Blijdschap en opluchting: Nederland ging naar het EK!
Griekenland
De Grieken waren woedend na de laatste uitspraak van de UEFA. Hun kans op deelname aan het EK was door de winst van Nederland definitief verkeken. Uit protest werd de laatste kwalificatiewedstrijd op 16 december 1987 ‘verbannen’ naar een klein stadionnetje op het eiland Rhodos. Griekenland trad aan met een B-elftal en verloor met 0-3 van Oranje. Hans –kent u deze nog- Gillhaus scoorde zijn enige twee goals in het oranjehemd.
Oranjekoorts
En toen… Toen werd in de vroege zomer van 1988 het Oranjevirus geboren. Symptoom: de Oranjekoorts zoals we deze nu kennen. Het EK in Duitsland werd een aaneenschakeling van hoogtepunten. Nou ja, behalve dan die eerste groepswedstrijd. Daarin werd verloren van de Sovjet Unie. Maar de hattrick van Marco van Basten tegen Engeland, de ‘lucky’ van Kieft tegen Ierland, de gerechtigheid in het oranjegekleurde Volksparkstadion na de winnende 2-1 van Marco tegen West-Duitsland, de waanzinnige wondervolley in de finale tegen de Sovjet Unie van diezelfde van Basten waarmee Oranje de titel veroverde. En wat te denken van meer dan een miljoen hysterisch blije landgenoten rond (en deels in) de Amsterdamse grachten tijdens de huldiging van de Europese Kampioenen. Een waar volksfeest. Rinus Michels bracht het prachtig onder woorden op het Museumplein: “we zullen dit nooit…, nooit vergeten..!”
En gelukkig dacht niemand nog aan die oktoberavond in 1987, toen het gouden EK ineens zo heel ver weg leek te zijn…
Lees ook deel één en twee: “Een onvergetelijk avondje Kuip” en “Nou heb ik voor heel Nederland alles vergald”.
Met vriendelijke groet,
Cyriel Hamstra
(Foto: ANP – Archief)
