Daniel Owefin Amokachi (30 december 1972) speelde verscheidene malen voor het Nigeriaans voetbalelftal. Hij maakte succesvol deel uit van de ploeg die aanwezig was op het WK van 1994 en van 1998 en de Afrika Cup won in 1994. Ook hielp hij bij het behalen van de gouden medaille op de Olympische Zomerspelen van 1996. In totaal speelde hij 42 interlands voor Nigeria. Waarin hij 14 maal wist te scoren.
Terug naar het begin. Het begon allemaal voor de Nigeriaan rond 1989. Toen hij speelde voor Ranchers Bees ontdekte topscout Clemens Westerhof de spits. De bondscoach van Nigeria riep hem daarom op voor de Africa Cup van 1990. Daarnaast ging Amokachi spelen voor Club Brugge in België.
‘Amo’ was van grote waarde voor Club tijdens de Europese avonden. Dit door zijn goals en acties. Positief maar helaas soms ook iets minder positief. Bijvoorbeeld tegen Werder Bremen waarbij hij de 1-0 maakte in de halve finale. Maar waarbij hij na een schandalige ‘charge’ in de terugmatch terecht de rode prent ontving. Mede hierdoor zag Club zich uitgeschakeld. Maar hij onderscheidde zich ook door doelpunten in de Champions League 1992-93 tegen CSKA Moskou (1-0) en Glasgow Rangers (1-1).
In 1994 eindigde de spits met Club Brugge zowel in het kampioenschap als in de beker tweede. Dit beide keren achter Anderlecht. Het eindresultaat voor de Nigeriaanse aanvaller in België was 35 goals in 81 duels. En hij won daarnaast als beste Afrikaanse voetballer van de competitie de Ebbenhouten schoen in 1992. Op 25 november 1992 scoorde hij namens Club Brugge de enige treffer in de wedstrijd tegen CSKA Moskou. Amokachi is hiermee voor eeuwig de eerste doelpuntenmaker van de UEFA Champions League ooit:
Na zijn goede prestaties in België en de wereldbeker van 1994, raakte Everton FC geïnteresseerd in de speler. De club uit Liverpool kocht hem voor £3 000 000. In 1994-’95 stuurde hij The Toffees naar de FA-Cupfinale. Dit na een 4-1 zege tegen het veel sterker geachte Tottenham Hotspur van onder meer Jürgen Klinsmann. Amokachi scoorde twee keer op de voor hem eigen manier. Hij stuntte ook enkele weken later op Wembley toen Everton met 1-0 landskampioen Manchester United versloeg.
Daniel had gehoopt om Everton, dat het moeilijk had, te helpen verbeteren. Maar het liep helaas anders. Amokachi kende problemen om zich aan te passen aan de Premier League. Daarnaast was de concurrentie hoog door spelers van eigen bodem als Duncan Ferguson en Paul Rideout. Amokachi zag zich daarom in 1996 verkocht aan Beşiktaş JK voor £1 750 000.
Amokachi liep een blessure op juist voor de wereldbeker van 1998. Hierdoor speelde hij slechts één wedstrijd. De goalgetter kampte daarna namelijk met knieproblemen. Toen hij Beşiktaş verliet in 1999, stopte zijn speler carrière min of meer. Hij tekende een contract met 1860 München. Maar het contract werd geannuleerd. Omdat hij niet slaagde voor de medische tests. Daarna werd hij afgewezen door Tranmere Rovers voor dezelfde redenen.
Amokachi trainde vervolgens bij de Franse tweede-divisieclub US Créteil. Maar de overeenkomst werd wederom verstoord door blessures. Het Amerikaans MLS-team Colorado Rapids haalde hem in 2002 binnen. Echter met hetzelfde resultaat. Want toen ze ook hier zagen dat hij niet fit genoeg was, lieten ze hem gaan. Dit nog voor hij ook maar één match had gespeeld. Hij deed nog een poging in de Verenigde Arabische Emiraten. Maar ook hier zag hij zich weer geweigerd omwille van zijn medische toestand. Dit noopte hem om zijn schoenen aan de voetbalwilgen te hangen.
Als ‘Super Eagle’ voor Nigeria deed hij in zijn actieve loopbaan zeker ook van zich spreken. Op de World Cup 1994 was Daniel namelijk doelpuntenmaker tegen zowel Bulgarije als Griekenland. Respectievelijk overwinningen van 3-0 en 2-0. In de achtste finale veegde Italië pas in de slotminuut de 1-0 achterstand van het bord. Nigeria boog uiteindelijk in de verlenging tegen de latere finalist. Tijdens de Africa Cup hield hij in de halve finale tegen Ivoorkust het hoofd koel tijdens de strafschoppensessie. Nigeria won het toernooi tegen Zambia met 3-1.
Uiteindelijk kwam de superspits tot 42 interlands waarin hij veertien maal wist te juichen. En zijn bijdrage aan de zomerspelen verdient een vermelding. Hij hielp zeker ook mee bij het winnen van de Olympische gouden medaille in 1996. Dit door te scoren in de finale tegen Argentinië.
De geblokte spits pakte na zijn loopbaan de draad in de voetballerij weer op door trainer te worden. Eerst leidde hij de Nigeriaanse club Nasarawa United en later Enyimba Aba. In april 2007 nam hij ontslag als assistent-coach van het Nigeriaanse nationale team. Op 10 april 2008 kreeg Amokachi de herbenoeming in het nationale team van Nigeria als assistent-coach van Shuaibu Amodu. En vervolgens als assistent van Stephen Keshi. Ook zo’n grote naam in het Nigeriaanse voetbal!
In 2015 leidde Daniel Amokachi Ifeanyi Ubah. Na vijf weken nam hij echter al weer ontslag. In januari 2016 kreeg de Nigeriaan de baan als manager van JS Hercules. Amokachi werd door de president, generaal-majoor Muhammadu Buhari, zelfs benoemd tot voetbalambassadeur van Nigeria. Dit gebeurde op 4 februari 2020 en was een waardige beloning voor de bijdrage van Amokachi aan het internationale voetbal.
(Foto: Fifa.com)