Carry Steinvoort (4 oktober 1953) verdedigde (deels) letterlijk en figuurlijk de clubkleuren van De Graafschap en PEC Zwolle. Had daarmee een bescheiden aandeel voor het Nederlandse voetbal.
De blonde rechtsbuiten, later rechtervleugelverdediger Carry Steinvoort heeft bij twee verschillende clubs in Nederland gevoetbald. Hij is in Nederland gestart bij De Graafschap. De laatste en andere club waar hij in Nederland voor uitkwam was PEC Zwolle.
In 1973 begon het allemaal voor in eerste instantie rechtsbuiten Steinvoort. Hij werd opgenomen in de selectie van De Graafschap en kreeg een semi-profcontract. Deze club kwam dat jaar uit in de Eredivisie. Voor Steinvoort was het nog te vroeg; hij kwam geen enkele wedstrijd van de bank of zelfs tribune.
Daar kwam verandering in in het seizoen 1974/1975; in tien wedstrijden werd de verdediging van ‘de Superboeren’ versterkt met de Zutphenaar. Hij kwam hierin echter niet tot scoren. In het seizoen er op, werd er al meer gebruik gemaakt van de diensten van Carry: zestien wedstrijden (geen doelpunten) waren het gevolg.
Daarna kwam de spreekwoordelijke klad er in en in het seizoen 1976/1977 zou hij nog maar twee maal in actie komen (geen goals). Diverse clubs toonden belangstelling (Telstar, Go Ahead en PEC Zwolle).
Een overstap naar PEC Zwolle in de Eerste divisie was het gevolg. Hij kwam hier als snelle, gedreven en opkomende rechtervleugelverdediger samen te spelen met latere trainer en toentertijd ‘jonkie’ Ron Jans, Rinus Israel en Henk Warnas.
In Zwolle was de start moeizaam getuige een laag aantal wedstrijden voor PEC, al scoorde hij wel in de laatste minuut thuis tegen Heerenveen de 2-0. Hij kwam ook in de beker in actie. In het KNVB bekertoernooi verloor Zwolle het echter op strafschoppen van Eindhoven omdat Carry hopeloos faalde.
Steinvoort is ook de man waar wijlen Fritz Korbach ooit over sprak nadat Steinvoort een blunder had begaan in zijn eigen strafschopgebied: “Het is maar goed dat ik geen riem om had, anders was mijn broek af gezakt… Zo’n meneer van Steinvoort is toch een drol in een pispot..”
Dat Korbach ook in Zwolle een bijzondere trainer was bleek wel uit zijn straftrainingen. Steinvoort zei ooit hierover: “Korbach pakte dan vier pionnen, zette ze 25 meter uit elkaar en ging zelf in het midden op een stoel zitten. Vervolgens konden we een half uurtje linksom, een half uurtje rechtsom gaan hard lopen”.
Het seizoen er op ging het al een stuk beter en begon Steinvoort zich in de basis te spelen getuige de 24 wedstrijden en de goal uit tegen Cambuur. Na een mooie dieptepass van teamgenoot Henk Warnas, schoot Steinvoort met een magnifieke felle schuiver de bal achter keeper Andries Roorda. In deze wedstrijd was (de echte) Koko Hoekstra de grote uitblinker.
De twee seizoenen er op bleef Steinvoort grotendeels deel uit maken van de basis-elf. Hij maakt 29 en dertig wedstrijden vol en wist in het seizoen 1979/1980 nog éénmaal te scoren. In 1981 vond Carry Steinvoort het op 27 jarige leeftijd genoeg. 111 wedstrijden staan er sindsdien achter zijn naam evenals twee doelpunten, eigenlijk alle in de Nederlandse Erededivisie.
Carry Steinvoort keerde terug naar zijn oude liefde waar hij met voetbal was begonnen, A.Z.C.
(Foto: ANP – Koen Suyk)