Bruno N’Gotty (10 juni 1971) is een voormalig Franse voetballer. Zijn wortels liggen in het Afrikaanse land Kameroen. Normaal gesproken speelde hij als verdediger. In 2009 stopte hij met voetballen.
Bruno N’Gotty met als bijnaam ‘de zwarte Koeman’, begon zijn professionele voetbalcarrière bij de Franse club Olympique Lyonnais. In zijn eerste seizoen, 1988/1989, won hij met Lyon de Ligue 2, wat promotie naar de hoogste afdeling in het Franse voetbal, de Ligue 1, betekende. Vanaf het seizoen 1991/1992 werd hij een vaste waarde voor de club. Dat seizoen en die zouden volgen speelde N’Gotty bijna alle wedstrijden. In de zomer van 1995 besloot N’Gotty te vertrekken bij Olympique Lyon om bij een andere Franse club te spelen.
In de zomer van 1995 maakte Bruno N’Gotty de overstap van Olympique Lyon naar de grootste club van de Franse hoofdstad, Paris Saint-Germain. Daar werd hij, onder andere samen met Youri Djorkaeff, gepresenteerd als één van de nieuwe aanwinsten voor het seizoen 1995/1996. Bij de club die speelt in het Parc des Princes werd hij een belangrijke speler. Zo maakte hij deel uit van de selectie die in 1996 de Europacup II won. Sterker nog, in de finale tegen Rapid Wien was het N’Gotty die het enige en dus beslissende doelpunt scoorde. Het jaar daarop wist hij met PSG de finale weer te bereiken, maar dit keer ging die met 1-0 verloren tegen FC Barcelona. Na drie seizoenen Paris Saint-Germain vertrok N’Gotty voor het eerst naar het buitenland.
Bruno N’Gotty werd in de zomer van 1998 aangetrokken door de Italiaanse topclub AC Milan. Daar zou hij samen met onder andere Paolo Maldini en Alessandro Costacurta een sterke verdediging moeten vormen. In zijn eerste seizoen kwam hij vaak tot spelen en was mede daardoor een aandeel in het behalen van het landskampioenschap van Italië in 1999. Het seizoen dat zou volgen kwam hij echter haast niet tot spelen toe. Daarom werd hij de rest van het seizoen uitgeleend aan Venezia. Na dat jaargang 1999/2000 vertrok Bruno N’Gotty uit Italië.
In 2000 keerde Bruno N’Gotty terug naar zijn geboorteland Frankrijk. Daar ging hij spelen voor de topclub Olympique Marseille. Hij kwam veel aan spelen toe, maar het bleek geen goed seizoen voor Marseille te zijn. Het eindresultaat in de competitie was een vijftiende plaats. Dit was slechts één plek boven de degradatiestreep. Vanwege teleurstellende prestaties werd hij het seizoen erop verhuurd aan de Bolton Wanderers. Daar zat hij wel lekker in zijn vel en een jaar later werd hij definitief overgenomen door de Engelse club.
In het seizoen 2001/2002 kwam Bruno N’Gotty op huurbasis uit voor Bolton Wanderers. Aanvankelijk wilde hij niet spelen bij de Engelsen, maar uiteindelijk besloot hij toch de overstap te maken. Zijn debuut maakte hij in een gelijkspel tegen de Blackburn Rovers. Zijn eerste doelpunt was tijden eens 3-1 verlies tegen de tweede club van Liverpool, Everton FC.
N’Gotty viel goed in de smaak bij Bolton, wat resulteerde in een definitieve overname in het seizoen 2002/2003. Nu werd hij een echte vaste waarde* Ligue 2: voor de Wanderers en maakte dan ook deel uit van de succesvolle prestaties in de competitie die periode. In 2005 won N’Gotty zelfs de prijs speler van het jaar gekozen door de Boltonfans. Hij was van plan zijn carrière af te sluiten bij Bolton, toenmalig manager Sam Allardyce wilde de gemiddelde leeftijd verlagen, waardoor N’Gotty mocht vertrekken bij Bolton.
Na zijn gedwongen vertrek bij Bolton tekende Bruno N’Gotty een contract bij Birmingham City. Die club kwam destijds uit in de Football League Championship. Het was de bedoeling Birmingham te laten promoveren naar de Premier League. Dit lukte ook en N’gotty kreeg een verlengcontract aangeboden, maar hij nam deze niet aan. In plaats daarvan besloot hij op het tweede niveau van Engeland te spelen en tekende een contract bij Leicester City.
Ook bij Leicester City gold N’Gotty als basisspeler. Hij speelde in zijn eerste seizoen voor de club 38 keer. In zijn tweede, en tevens laatste seizoen, verzeilde hij op de bank. In oktober 2008 werd hij voor enkele maanden verhuurd aan derdeklasser Hereford United waar hij 8 potjes voor speelde. Dit waren meteen ook zijn laatste wedstrijden want N’Gotty speelde na z’n uitleenbeurt aan Hereford geen enkele wedstrijd meer voor Leicester. Hij stopte aan het eind van het seizoen met voetballen na maar liefst 618 wedstrijden (27 goals).
Bruno N’Gotty maakte zijn debuut voor het Franse nationale team op 17 augustus 1994, in een oefenduel tegen Tsjechië dat eindigde in een 2-2 gelijkspel. Die wedstrijd vormde hij een verdediging samen met Jocelyn Angloma, Laurent Blanc en collega-debutant Lilian Thuram. Na deze wedstrijd moest N’Gotty echter meer dan twee jaar wachten totdat hij weer voor zijn land uit mocht komen. Op 26 februari 1997 speelde hij ook mee in de interland tegen het Nederlands Elftal. Die wedstrijd kwam hij als invaller voor Patrick Vieira op het veld. Frankrijk won die wedstrijd met 2-1. In totaal speelde N’Gotty zes interlands, waarin hij niet wist te scoren. De laatste was in 1997 tegen Italië.