Ben (Bennie) Muller (14 augustus 1938 – 17 januari 2024) vormde jarenlang met Sjaak Swart het échte Amsterdamse gezicht van Ajax. Hij was er dertien jaar lang vaste keuze en speelde 426 wedstrijden. Bestierde naast zijn voetbalcarrière een sigarenwinkel aan de Haarlemmerstraat in onze hoofdstad.
In het 4-2-4 spelsysteem was hij de stofzuiger en ook technicus naast de aanvallende Henk Groot. Hij kwam 47 keer uit voor het Nederlands elftal en pikte bij Ajax regelmatig een doelpuntje mee. (zowel tegen het onbeschaamd spelende Besiktas als tegen het taaie Fenerbahçe scoorde hij 2-0).
Nadat Ajax in de Europa Cup 1-finale van 1969 met 4-1 werd weggespeeld door AC Milan besloot coach Rinus Michels de ploeg te verjongen en verder te professionaliseren. Bennie Muller werd aan de kant gezet voor de talenten Gerrie Mühren en Nico Rijnders en later Johan Neeskens en Arie Haan. Hij speelde daarna nog korte tijd voor Holland Sport en Blauw-Wit.
Al voor zijn vertrek uit de voetballerij begon hij een sigarenzaak in de Haarlemmerstraat in Amsterdam. Overdag trainde Bennie in De Meer, waardoor zijn vrouw, en later ook zijn dochter veel in de winkel stonden. Tussen de middag hielp hij meestal mee. Dan was het ook vaak druk in de zaak, omdat klanten uit heel Amsterdam hem wilden ontmoeten. Opvallend was dat zijn winkel niet in een ‘Ajax buurt’ gevestigd was, maar in een buurt met veel DWS fans. Sommige DWS fans kwamen uit principe niet naar zijn winkel.
Muller dacht dat het gemakkelijk was om een sigarenwinkel te runnen. Maar in de praktijk viel dit tegen. De winkel was zes dagen in de week open van 07.00 tot 19.00 uur, dus het waren lange dagen. In de winkel werden onder andere sigaren, sigaretten, pijpen, aanstekers, ansichtkaarten, staatsloten en voetbalkaartjes verkocht. Door zijn contacten in de voetbalwereld, was het voor Bennie eenvoudig om aan de voetbalkaartjes te komen.
Zijn vrouw vond het leuk om veel te kletsen met de klanten en nam de tijd om bijvoorbeeld samen met de klant een mooie ansichtkaart uit te zoeken. Ook wist zij precies wat voor soort sigaren of sigaretten klanten rookten. Al kon zij het soms niet laten om ze van het roken af te helpen. Dan zei ze gewoon “Nee, ik verkoop u het niet!”
Bennie deed zijn sigarenzaak in 2000 van de hand. Nog lang daarna stond zijn naam op het pand. Nu prijkt oneerbiedig de naam ‘Tito’ op de gevel. Het is nog steeds een sigarenwinkel en Bennie woont er nog steeds boven.
Zondag 27 april verscheen Bennie Muller weer eens binnen zijn geliefde lijnen; om de kampioensschaal uit te reiken aan Ajax. De afgelopen weken was hij al afgereisd naar Arnhem (Vitesse-uit) en de Arena (ADO Den Haag), maar mocht in Almelo uiteindelijk zijn eervolle plicht vervullen. Tegen een verslaggever van de Telegraaf zei hij: “Ik zou vorige week zondag al naar Italië gaan, maar ik heb mijn vakantie uitgesteld. Nu ga ik dinsdag alsnog, maar ik had het er met alle plezier voor over.”
Een deel van dit artikel is afkomstig van de website buurtwinkels.amsterdammuseum.nl/
(Foto Wikipedia).