Angelo Cijntje denderde tussen 2002 en 2013 wekelijks langs de rechterflank van Veendam en groeide in die periode uit tot een van de meest geliefde spelers aan de Langeleegte. Ook zes jaar na het faillissement van de club wordt de oud-verdediger nog dagelijks aangesproken over de plaatselijke trots, waaraan Veendam en omstreken nog altijd met weemoed aan terugdenkt. Cijntje werkt inmiddels alweer jarenlang aan een carrière buiten de lijnen, samen met zijn compagnon runt hij zijn personal gym ‘Cijntje Personal Fit’. We bezochten de verdediger en spraken met hem over zijn populariteit, SC Veendam, zijn onderneming en ambities: “Als ik een club kan helpen om persoonlijk met spelers aan de slag te gaan zeg ik daar geen nee tegen.”
“Mannen, willen jullie koffie of zal ik je eerst rondleiden langs de sportruimtes?” Cijntje scoort direct punten met zijn gastvrije ontvangst. De koffie lonkt, maar benieuwd als we zijn kiezen we voor het laatste. “In 2013 begon ik mijn praktijk in Stadion de Langeleegte, sinds een paar jaar zitten we hier op het industrieterrein”, legt Cijntje uit. “Eerst betrokken we deze zaal, maar ondertussen hebben we twee grote: een voor de fitnessaparatuur en een voor de groepstrainingen.”
“Voor een wekelijkse gym moet je vooral een doorsnee fitness bezoeken”
We passeren fotolijsten met matchworn shirts van Veendam, een Atalanta Bergamo-shirt van Hans Hateboer en een FC Groningen-shirt gedragen door Danny Hoesen. We schuiven aan een lange tafel midden in de sportzaal, waar Angelo zijn persoonlijke aanpak toelicht: “We bieden hier verschillende programma’s aan, maar voor iedereen maken we een persoonlijk plan. Mijn passie is om mensen waarde te geven, ze persoonlijk te helpen. Het gaat hier bij ons om een totaalconcept. Voeding, mindset, rust, oefening. We noemen ons ook niet makkelijk een sportschool, voor een wekelijkse gym moet je vooral een doorsnee fitness bezoeken.”
Zorgen en waarde geven
Zorgen en ‘waarde geven’, het zijn woorden die Cijntje vaak zal noemen tijdens het gesprek. Dat zorgen zat er al vroeg in bij de oud-verdediger. Ooit koos hij voor de opleiding ‘verzorgende IG’ en liep hij tijdens zijn periode bij SC Heerenveen stage bij een verzorgingstehuis. Bij SC Veendam speelde hij in dienst van het elftal om anderen beter te laten spelen en ging hij als aanvoerder door het vuur voor zijn medespelers. En nu begeleidt hij mensen naar een gezonder en fitter leven.
“Sommige mensen komen hier om af te vallen,” vervolgt Cijntje. “Maar dan blijkt vaak dat er veel meer achter wegkomt. Een achterliggende gedachte is dan bijvoorbeeld dat ze zonder zelfvertrouwen door het leven gaan of dat ze weinig kunnen geven aan hun kinderen. Ze hebben er simpelweg de energie niet voor. Als ze het gevoel van eigenwaarde en controle weer terugwinnen, geeft me dat een kick.”
“Als mensen het gevoel van eigenwaarde en controle weer terugwinnen, geeft me dat een kick”
Angelo Cijntje werd geboren op Curaçao en trok op zijn achtste met zijn ouders naar Rotterdam. Hij werd door SC Heerenveen opgepikt bij VV Spijkenisse, maar in Friesland brak hij niet door. Na eerst een seizoen te zijn uitgeleend aan het Finse KuPS Kupio, vertrok hij in 2003 om aan de Langeleegte te voetballen. In de Veenkoloniën speelde hij meer dan 300 wedstrijden, meestal als opkomende rechtsback. Gezegend met een goede techniek en met grote passie stoomde hij meermalen over de rechterflank. Tot groot plezier van het publiek, dat hem al snel in de armen sloot. Cijntje groeide uit tot een boegbeeld bij het Veendammer publiek in de laatste jaren van haar bestaan. Angelo CIjntje kijkt dan ook met een trots gevoel terug op zijn elfjarige carrière aan de Langeleegte. “Ik heb hier een prachtige tijd gehad. Met Veendam hebben we vaak nacompetitie gespeeld. Mogen trainen onder Jan Korte, Joop Gall en Gert Heerkes.”
Populair in de Veenkoloniën
Waarom werd deze in Curaçao geboren en in Rotterdam opgegroeide verdediger zo immens populair in de Oost-Groningse Veenkoloniën? “Mijn speelstijl paste hier goed. Ik wilde altijd winnen en daar hard voor werken. Dat sprak het publiek aan. En weet je, er hebben genoeg trainers gezegd dat ik niet goed gespeeld had, maar er is nooit iemand geweest die mij een slappe instelling verweet. Dat ik bijna altijd als eerste in de opstelling verscheen, zegt wel wat.”
Faillissement
Het failissement van SC Veendam is een onvermijdelijk onderwerp in het gesprek. “SC Veendam wordt hier nog steeds gemist”, zegt Cijntje berustend.” Het is triest maar waar. Deze stad verdient een profclub. De gemeente had er alles aan moeten doen om de club te behouden, en dat is niet gebeurd. Maar realisme is op z’n plaats. De club is er niet meer, we moeten vooruit kijken.”
Cijntje – hij speelde meer dan tien interlands voor de Nederlandse Antillen & Curaçao – wordt nog dagelijks aangesproken over de voetbalclub. Ook wordt hij nog vaak herkend op straat. “Dan loop ik door de stad en dan roepen ze ‘hé Cijntje’ of ze scanderen mijn naam. Wel grappig, mijn kinderen vragen dan of ik al die mensen persoonlijk ken, haha. Net na het faillissement was het niet te houden al die aandacht, iedereen wilde een praatje. Mijn vrouw vond het op een gegeven moment wel wat lastig worden.”
Ook de media benaderen hem nog steeds regelmatig. “Ik denk weleens: kun je je tijd niet beter besteden? Moet het nu niet een keer klaar zijn? Aan de andere kant, veel mensen hechten er waarde aan om de club weer voor even terug te halen of in het stadion te zitten, dus dat snap ik wel. Maar goed, daar krijg je de club niet mee terug.”
Eredivisiedebuut
Na het failissement en de gedwongen voetbalstop vertrok Cijntje op amateurbasis naar FC Groningen, waar hij op 33-jarige leeftijd zijn Eredivisie-debuut maakte in de wedstrijd tegen Heracles Almelo (3-1 overwinning). Op 3 mei gunde trainer Erwin van de Looi de verdediger acht minuten als invaller voor Nick van der Velden. Cijntje is er nog steeds trots op. “Het waren schitterende minuten, voor mijzelf maar ook voor mijn familie die op de tribune zat”, blikt Cijntje terug. “Minutenlang scandeerden de supporters mijn naam, terwijl ik nog niks had gepresteerd daar. Het geeft aan wat je in de regio betekent en dat waardeer ik heel erg. Toch was het seizoen sportief een teleurstelling. Het was leuk, die minuten, maar daarmee was het seizoen niet geslaagd omdat het mijn enige competitiewedstrijd was in het eerste van de FC.”
“Als profclubs mij bellen om met spelers aan de slag te gaan, zeg ik geen nee”
“Qua werkethiek is het in Nederland soms ver te zoeken”
Angelo Cijntje dacht ondertussen al druk na over zijn carrière en startte in 2013 een personal gym, zoals hij het zelf noemt. Cijntje ziet dat gezondheid in de maatschappij steeds meer terrein wint, ook in het betaalde voetbal. Voetballers lijken steeds fitter te worden. Hoe vindt Cijntje deze ontwikkeling? “Super natuurlijk. Toch lopen we in Nederland nog steeds achter, bij individuele sporten zijn ze veel verder. Het heeft veel meer waarde om 1-op-1 te werken en persoonlijke trainers op te zoeken. In Amerika zijn ze ook qua teamsport, ze werken al veel eerder aan fysieke gesteldheid. Met de werkethiek is het hier soms ook ver te zoeken. Hans Hateboer kwam hier wel eens. Nou, die ging op trainingskamp met Atalanta Bergamo. En wat dacht je, die gingen dus drie weken trainen zonder bal! En niemand die daar wat van durft te zeggen. In Nederland zouden we dan flippen. Als wij teveel rondjes moeten lopen, beginnen we al te zeiken. Er is nog een hoop te winnen. Of voetbalclubs mij mogen bellen? Zeker. Als ik clubs of spelers kan helpen om persoonlijk met spelers aan de slag te gaan zeg ik daar geen nee tegen.”
Zwart gat? “Nee man”
Het nieuwe voetbalseizoen is inmiddels begonnen. Voor Angelo Cijntje het eerste seizoen sinds zijn achtste dat hij niet meer als actief voetballer ergens aan de bak gaat. De laatste jaren bouwde Cijntje nog af bij de amateurs, eerst bij ACV uit Assen en de laatste jaren bij derdeklasser Veendam 1894. Ook dat is nu definitief voorbij nadat hij zijn enkel en kuitbreen brak na een zware tackle. Voetballen werd te gevaarlijk. “Ach, het was soms gewoon hordenlopen, springen om tackles te ontwijken. Mijn kinderen durfden op een gegeven moment niet eens meer te kijken. De wedstrijden zal ik wel missen. Maar het zwarte gat? Nee man, ik heb het hier fucking druk.”
“Een toko ergens in Groningen, dat zou best cool zijn”
Tot slot. Zien we Angelo Cijntje nog terug in het betaalde voetbal? “Zeker niet als hoofdtrainer, Ik heb weleens gesproken met FC Groningen of FC Emmen, maar dat is nooit concreet geworden.” Ambities met de praktijk zijn er volop. Samen met compagnon Geert Fokkens is Cijntje naar eigen zeggen dagelijks bezig met zijn eigen ontwikkeling en de toekomst van Cijntje Personal Fit. “We zijn constant bezig om processen te verbeteren. Ik investeer in eigen kennis door studies en cursussen te volgen. Samen hebben we het ook vaak over de toekomst van onze onderneming. Zijn we tevreden met wat we hebben of willen we meer? Uitbreiding is een reële optie. Nog een toko ergens in Groningen, dat zou best cool zijn.”
Tekst: Jasper Theodorie & Maarten van Wieringen