Andy Scharmin (29 november 1967 – 7 juni 1989) was een talentvolle verdediger van Surinaamse afkomst die uitkwam voor FC Twente. Op 7 juni 1989 stierf de linksachter nadat hij neerstortte met het vliegtuig waarin hij en een groot gedeelte van de selectie van het Kleurrijk Elftal zat. De talentvolle Scharmin was daarnaast ook international van Jong Oranje, waar hij de aanvoerder was.
Scharmin begon met voetballen bij vv Haaksbergen, het dorp waar hij opgroeide. Naast een Surinaamse moeder, had Scharmin een Duitse vader en daardoor noemde hij zichzelf een Afro-Germaan. Hoewel Scharmin een grote verbondenheid voelde met Duitsland zou hij echter nooit voor Die Mannschaft hebben gekozen. Berti Vogts poslte hem eens voor Deutschland unter den 18, maar Scharmin koos voor Oranje.
Een keuze die hij kon maken nadat hij bij FC Twente door de scouts van de KNVB was opgevallen. De Tukkers hadden de razendsnelle voetballer opgepikt bij vv Haaksbergen en nadat hij daar de jeugdopleiding had doorlopen, debuteerde hij op 4 oktober 1987 uit bij Feyenoord. Scharmin begon als middenvelder, maar de linkspoot zakte al gauw terug naar de verdediging, waar hij een vaste plaats als linksachter kreeg. Scharmin ontwikkelde zich spectaculair en dit viel zogezegd ook op bij de KNVB. In Zeist kreeg Scharmin in zomer van ’87 de keuze om met Jong Oranje mee te doen aan een jeugdtoernooi in Toulon, maar zijn moeder wilde erg graag naar haar geboorteland, waar ze al veertig jaar niet was geweest. Hoewel de KNVB hem het toernooi in Toulon aanraadde vanwege de sportieve uitdaging, koos hij er toch voor om naar Suriname te gaan. Scharmin zag het tripje met het Kleurrijk Elftal als een uitstekende mogelijkheid om het bezoek aan familie en het voetballen met het Kleurrijk Elftal te combineren. Met tegenzin, dat wel. Hij was veel liever naar Toulon gegaan vanwege de sportieve uitdaging.
Maar hij koos dus voor zijn moeder, waarvoor hij het geld had bij elkaar gevoetbald om een ticket te kopen. Samen met haar en een tante zat Scharmin in het vliegtuig wat in Suriname zou neerstorten bij Zanderij, tijdens een mislukte poging om bij mist te landen. Van de 187 inzittenden overleefden er slechts elf. De voltallige bemanning en 167 passagiers kwamen om het leven, waaronder 15 leden van het Kleurrijk Elftal. Het is de grootste vliegtuigramp uit de Surinaamse geschiedenis. Zowel Scharmin, zijn moeder en zijn tante verongelukten. Over de veel te jong overleden Scharmin staat op de website van FC Twente nog wel een prachtige anekdote, door Andy’s jongere broer Patrick verteld:
“Jong Oranje speelde een vriendschappelijke wedstrijd en later op de avond zou het Nederlands elftal in actie komen. De Jong Oranje spelers zouden de wedstrijd van Oranje gaan kijken en stonden te wachten bij de kleedkamers. Daar hing ook de kleding voor de suppoosten. Andy trok voor de grap zo’n suppoosten pak aan. Even later kwam Frans Beckenbauer voorbij, op weg naar de tribune. Andy sprak natuurlijk goed Duits en vroeg Beckenbauer om zijn toegangskaart. Die had hij niet en dus liet Andy hem er niet langs. Dat liep al snel heel hoog op en uiteindelijk moesten er KNVB officials aan te pas komen om de zaak weer goed te praten.”
De ramp eiste in totaal 176 levens. Naast Scharmin en al die anderen stierven ook zijn ploegmaten Steve van Dorpel, Ruud Degenaar (Heracles Almelo),Lloyd Doesburg (Ajax), Wendel Fräser (RBC), Frits Goodings (FC Wageningen), Jerry Haatrecht (Neerlandia), Virgall Joemankhan (Cercle Brugge), Ruben Kogeldans (Willem II), Ortwin Linger (HFC Haarlem), Andro Knel (NAC), Fred Patrick (PEC Zwolle), Elfried Veldman (De Graafschap), Florian Vijent (Telstar) en coach Nick Stienstra (RCH). Ook de moeder en zus van de latere profvoetballer Romeo Castelen kwamen om.
Lees ook: Waarom de SLM-ramp nooit vergeten mag worden
(Foto: Delpher)