André Stafleu (1955)

André Stafleu (21 februari 1955) speelde voor Feyenoord, Excelsior, Vitesse, Willem II en Haarlem. Daarna werd hij voetbaltrainer en zwierf daardoor over de gehele wereld. Inmiddels werkt hij in de Rotterdamse haven en woont in Barendrecht.

André Stafleu, verdedigen als specialiteit, doorliep zijn voetbaljeugd jaren op Varkenoord. Op 21-jarige leeftijd debuteerde de geboren Leidenaar in het eerste van Feyenoord, tegen De Graafschap. Vier jaar na zijn eerste wedstrijd voor Feyenoord, en een verhuurperiode aan Excelsior, speelde Stafleu zijn eerste bekerfinale. Tegen aartsrivaal Ajax speelde de toen 26-jarige Stafleu op het middenveld en maakte hij het zijn tegenstander meer dan zuur. Feyenoord won de bekerfinale na een 0-1 achterstand, en een gemiste penalty van de tegenstander uit Amsterdam, met 3-1.

In het seizoen 1982-83 was Stafleu meestal de vaste vervanger van de in dat seizoen, als voetballer, afscheid nemende Willem van Hanegem. Een seizoen later won Stafleu met Feyenoord de dubbel, Waarbij Stafleu met een ver afstandsschot tegen PEC Zwolle (2-2) er ook voor zorgde dat Feyenoord als winterkampioen de winterstop in ging en speelde hij in 24 van de 34 wedstrijden mee.

André Stafleu is als een speelautomaat op een goede dag in het casino. Gooi er een muntje in en er komt een veelvoud aan verhalen uit. Over het doelpunt dat hij in 1980 voor de competitie tegen Ajax maakte bijvoorbeeld. Omdat de NOS-crew bij het Olympisch Stadion werd aangevallen door supporters, werd besloten geen opnames van de wedstrijd te maken. Beelden van zijn goal bestaan dus niet.

“Het was een hele mooie, écht waar”, vertelt Stafleu. “Ik jaste ‘m er zeker van 35 meter in bij die bolle Piet Schrijvers. Zó in de bovenhoek. Ik liep weg alsof het normaal was, maar dacht wel: vanavond ga ik er eens lekker voor zitten. Nou, dat kon ik dus vergeten. Nu kom ik alleen langs in compilaties bij mooie acties van Marco van Basten en Jesper Olsen waarbij we allemaal op onze reet liggen. Daar word ik zo ziek van. Die beelden kan ik haast wel dromen.”

Na zijn Feyenoord-periode speelde Stafleu nog voor Vitesse, Willem II en Haarlem om in 1990 definitief als betaald voetballer afscheid van de velden te nemen. In zijn slotwedstrijd sloot hij iets eerder dan 90 minuten af door een rode kaart. Toen Stafleu stopte had hij een totaal aantal van 354 wedstrijden achter zijn naam staan waarin hij persoonlijk negen maal wist te juichen.

Na zijn actieve voetbalcarrière werd Andre Stafleu trainer van onder meer de amateurs van PPSC (Schiedam) om daarna assistent-trainer van Haarlem en FC Volendam te worden. Bij deze laatste vereniging was hij in het seizoen 1992-93 de hoofdtrainer om na een seizoen weer terug te gaan naar de amateurs (DWS en SC Feyenoord). Van januari 2007 tot het begin van 2008 was Stafleu assistent-trainer in China. De Tsjechische hoofdtrainer gaf echter de voorkeur aan een assistent uit eigen land zodat het contract met Stafleu niet meer verlengd werd. Inmiddels werkt hij in de Rotterdamse haven en woont in Barendrecht.

(Foto: ANP – ANP Foundation)

Stafleu stopte pas echt met actief voetballen bij oud-Feyenoord op 56(!)-jarige leeftijd: