André De Nul (14 juli 1946) is een gewezen Belgische voetballer. Hij speelde onder meer voor Lierse SK en RSC Anderlecht.
André De Nul begon op 14-jarige leeftijd te voetballen bij de jeugd van Eendracht Aalst. In 1962 debuteerde hij in het A-elftal van de club. Hij was in de jeugdreeksen een verdediger en ook in zijn eerste seizoen op het hoogste niveau vervulde hij die rol. Blijkbaar was keepen, ondanks zijn anders zo treffende achternaam, geen optie. Door enkele blessures in het elftal was er zelfs behoefte aan een spits en die rol kreeg De Nul.
Ondanks zijn jonge leeftijd ontpopte hij zich snel tot een makkelijk scorende aanvaller. De Nul zou nooit meer terugkeren naar de verdediging. Hij bleef er tot 1968 spelen en maakte vervolgens de overstap naar Lierse SK dat toen in de Eerste Klasse voetbalde. De jonge aanvaller werd er meteen een vaste waarde en was in zijn eerste seizoen goed voor twaalf goals in de competitie en won met de club de Beker van België.
In het seizoen 1971/1972 nam Lierse deel aan de eerste editie van de UEFA Cup en daarin baarde het direct opzien door in de tweede ronde het Noorse Rosenborg uit te schakelen Lierse verloor het heenduel met 4-1, maar thuis won men met 3-0. Het stond in die memorabele wedstrijd lang 0-0, maar in de laatste 20 minuten bracht De Nul toch nog de 3-0 op het scorebord. Lierse raakte dat jaar uiteindelijk tot in de kwartfinale, waarin het eervol werd uitgeschakeld door AC Milan.
De Nul bleef tot 1973 bij Lierse en trok daarna naar RSC Anderlecht. In die periode groeide Anderlecht uit tot een topclub in Europa. Ondanks de grote concurrentie kon de spits zijn plaats afdwingen in het elftal. Hij scoorde in zijn eerste seizoen voor Paars-Wit dertien doelpunten. Het seizoen erop speelde De Nul veel minder wedstrijden en besloot hij te vertrekken. Wel won hij met de Brusselse club nog de Belgische beker.
De Nul vertrok naar Union Sint-Gillis. Het was een serieuze stap terug, want Union speelde op dat moment in de Derde Klasse. Maar Union werd in zijn eerste seizoen meteen kampioen en promoveerde zo naar de Tweede Klasse. Echter na twee seizoenen Union hield hij het voor gezien. De Nul trok in 1977 voor één seizoen naar de Duitse club Rot-Weiss Essen. In 1978 keerde hij terug naar België en ging aan de slag bij het onbekendere FC Liedekerke. In 1984 speelde de toen 38-jarige De Nul nog één seizoen voor VC Ter Heide.
André De Nul speelde ook drie keer voor de Rode Duivels. Op 17 februari 1971 speelde België in eigen land tegen Portugal. Het werd 3-0 en De Nul scoorde het laatste doelpunt, dat nog steeds tot één van de ‘knapste doelpunten’ van de Rode Duivels wordt gerekend. Na zijn professionele loopbaan als voetballer bleef De Nul actief als spelersmakelaar.
(Foto: Twitter)